Bilader evel zaman Alanyasında her tarafta eşşeg anırırdı. Hele erkeg eşşeg gancıg eşşee gördümüdü zabdolmaz, bi boy anırırdı. Sırf eşşeg deel, at da kişnerdi. Öküz mölerdi, davar melerdi. Tavuglar gıdaglar, forazlar öterdi. Milled o vakıdlar engi seslere alışgınıdı. Iraatsız olmazıdı. Her evin bi gedeyi olurdu. Gedey deyi ahıra derim. Bizim Alanya'da gedey deller. Engi gedeylerde envayi çeşid hayvan beslenirdi. Südü sağılır, çökelig, peynir edilir, sade yaa edilir, yoort edilirdi. Tavug yumurdladılır, arada bi tavug kesilir, yenirdi. Velasıl kelam hayvan boludu. Birinde delaanlıyım, İsdambol'dan bize musafir geldi. Esgi Alanya evindeyiz, altı gedey. Ilkısından sıırına ne ararsan var. Musafirin ufag çocuu aşamıla "Boba pis bi koku geliyoru" dedi. Gari bobam "Tezeg kokusu yavrım engi koku. Biz alışgınız, bunnumuza pis gelmez. Engi kokuyu almasag duramayız, hasdalanırız, ille tütüceez" dedi güleregden. Engini heç unudmam. Gari musafir yatılı, çocug ıraat üyüsün deyi, baccadan festikan gopardıg geldig de odalarına goduudug. Hindi ööle del. Engadar lafı Sepedci'nin Hasan Emmi'nin başına geleni annadıvermeg uçun yazdım. Emme yer doldu, yarına galdı. Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.