96 senesindeki sofrada Oğuz Hoca "İlle bi eşşeg bulalım da, Alanya'nın aratma geleneeni canlandıralım" dedi. Hocaya "Eyi madem, bul bi eşşeg" dediler. Hoca, Köreelin Alirza'yı da yanna almış, zavadanag Gocaasanlı Beleni'ni bulmuş. Ordan ıramedli Göde Kerim'in eşşeni almışlar. Yularından dudmuşlar, Köşg'e dooru çekeregden getiriyollar gari. Eşşeg de hem goca, hem cunsumuş. Bunlar Dalaglı'nın evinin orda Enişdibi rampasına vardıglarında, eşşeg yorulmuş, zard zard etmeye başlamış. Busug busug kokarımış. Eşşeen zartıltısı durmayınsıra Oğuz Hoca "Ay Alirza, ben engi kokuya ölesoldum a! Enginin ardına bi darı gülüü tıkaverelim" deyi şaka edmiş. Gari ıcıg soona goca eşşeg asvaldın ortasına yatmış aşşa gedmiş. Ömürleri özegleri üzülmüş galdırasıya gadar. Neyise bilader, gücüle galdırmışlar, busug busug kokuyu ala ala eşşee Köşg'e çıkarmışlar. Gari ben de ordayım. Davılcı Iramazan çalgıya başlaadında, içeri gaddılar eşşee. Eşşeg Iramazan'ın sesini duyunsura salona gene yaddı aşşa geddi. Ananıncıg, bi yandan da anırır. Velasıl kelam, ne gahırlar çekildi bilader engi sofra uçun. Engirde hepiciini sayaam desem, sabahı ederiz.
- TAA ÖÖRÜ VAR -