İLK yenilgimizde, ilk kaybedişimizde, ilk acımızda, ilk vazgeçişimizde zaman sanki geçmeyen ve hep o an da kalan durmuş bir saat gibi gelir. Sabah güneşin doğuşu sana gece gibi geldiği için günlerin ilerlemediğini düşünür ve içinde yaşadığın...
İLK
yenilgimizde, ilk kaybedişimizde, ilk acımızda, ilk vazgeçişimizde zaman sanki geçmeyen ve hep o an da kalan durmuş bir saat gibi gelir. Sabah güneşin doğuşu sana gece gibi geldiği için günlerin ilerlemediğini düşünür ve içinde yaşadığın karanlığı aydınlığa çeviremezsin. Bir sonbaharda ağaçtan düşmüş bir yaprak gibi rüzgarla oradan oraya savrulur durursun.
Ne yönünü bilirsin ne nereye savrulmakta olduğunu. Dünyanın bütün çiçekleri siyahtır senin için. Gülümseyen gözlere bakar anlam veremezsin ve kendini suçlamaya başlarsın ben niye gülemiyorum diye bu suçlama kendini daha değersiz hissetmene neden olur ve bir takım davranış problemleri ortaya çıkabilir.
Tüm bu duyguların tek çaresi zamandır. O an fark edemesen de geriye dönüp baktığında anlarsın zamanın getirdiklerini ve götürdüklerini. Her insanın hayatında bir kavşak noktası vardır.
O noktadan sonra 2 yol vardır ya ani bir manevra ile geriye dönersin ya da daima ileriye gidersin. Seçtiğin yol senin bundan sonraki hayatını oluşturur. Zamana dur diyemezsin ama an'da yaşayabilirsin. Zamanla geçer dediğimiz şeylerin dışında zamanla azalan ve geri gelmeyen şeyler de vardır.
Hissettiğin birçok duygunun kaybını zaman geçse de geri alamazsın, kaybettiğin güvenin geri gelmez, inandığın değerlerin zamanla kaybolur, baktığın gözlere aynı bakamaz, dinlediğin sese aynı heyecanla cevap veremezsin. Zaman bir şeyleri alırken seni istemeden güçlü ama donuk biri haline dönüştürür.
Kendi içinde yalnızlığa katlandığın, dayandığın her dakika güçlenirsin. Kendi gözyaşını kendin sildikten sonra, düştüğün zaman kendin kalktıktan sonra anlarsın aslında birçok şeyi.
Hayat sana asla büyük konuşmaman gerektiğini öğretir öyle bir zaman gelir ki o konuştuğun her şeyi yaşarken bulursun kendini. Affedemediğin şeyler zamanın senden aldıklarıdır. İlk inanamazsın bir süre bunun öfkesi ile yaşarsın, sonra kabul edersin, sonra kabul ettiğin her şeyi aylarca sindirmeye çalışırsın. Doyduktan sonra da değişim başlar ve sen buna engel olamazsın. Ne umdun, ne buldun dimi?
Merak etme yalnız değilsin. En büyük acı seninki değil, en büyük hayal kırıklığını sadece sen yaşamadın, çaresizlik herkesin çaresizliği. Korkma ne yaşarsan yaşa sabah pencereni aç gökyüzüne bak ve yaşıyorum de kendine yaşadığını hissettir. Işığını kaybetmemek için yansımaya inan. "Derdimiz, yaramız, acılarımız farklı olabilir ama gözyaşlarımızın tadı aynı."
