EĞİTİM daha anne karnına başladığı halde günümüzde eğitimsizliğin giderek artmasının nedeni nedir? Duyduğum en doğru klişe bunu açıklayabilir galiba. Okumakla adam olunmuyor diye boşuna dememişler. Eğitim ve öğretim bir kitabı ezberlemekle,bir...
EĞİTİM
daha anne karnına başladığı halde günümüzde eğitimsizliğin giderek artmasının nedeni nedir? Duyduğum en doğru klişe bunu açıklayabilir galiba. Okumakla adam olunmuyor diye boşuna dememişler. Eğitim ve öğretim bir kitabı ezberlemekle,bir bilgiyi doğru kullanmakla biten bir süreç değil. Bu süreç yaşam boyu devam eden ve sonu gelmeyen bir serüven. Bilgi başka insanları ezmek, başka insanlara kendi doğru bildiğini kanıtlamak üzere sunulmuş bir yemek değil. O yemeği yapmanın tek yolu deneyim. İlk başta tuzu fazla gelir,sonra altını yakarsın,sonra fazla pişirirsin ama en sonunda lezzetli bir yemekle baş başasın. İşte bilgi de böyle bir şey. Yanlış yaparak , deneyerek ulaştığın kıymetli bir o kadar da değerli bir şey. Yanlış bilgi o kadar fazla ki , kulaktan dolma , son dakika diye önümüze sunulanlara inanmadan önce araştırmak,sorgulamak gerekir. Beyin özgür bırakılmalıdır ki doğruya ulaşabilsin. Bir gruba ait olmak, körü körüne herhangi bir ideoloji,din,takım vb. Şeylerde gerçeğe ulaşamayız. A partisi ve ya B partisi fark etmez her zaman yanılma payı bırakmalı ve her yapılanı değerlendirmeliyiz. Öğretmen olmak da eğitimin,bilginin önemli bir parçasıdır. Sadece oturun çocuklar beni dinleyin demekten çok daha derindir. Bir çocuğun hayatına dokunabilmektir.
Disiplinli olmak demek kireç gibi suratla,otorite kullanarak bilgi vermek değildir. Öğrencinin sert bir mizaç sahibi olsa bile öğretmenine açık,dürüst ve kendi olabilmesini sağlayabilmektir.
Niye yapamadığından tut,neden yapamadığı ile ilgilenmektir. Eğitim öğretim bir bütündür. Ne tek başına aile ne öğretmen yeterlidir. Öğrenci-aile ve tüm okul bir yapbozun parçasıdır. Hepsini doğru zamanda doğru şekilde kullanarak tamamlamak hayata bir kişiyi kazandırmaktır.
Zor olsa da imkansız değildir.Aileler temel sorularla çocuklarla her zaman ilgilenmelidir.
Örneğin; Bugün ne öğrendin? Defterine bakabilir miyim? ile devam ederek bazen sıkıcı ve zor olmasının olağan olduğu ve onu zevkli hale getirmek için birlikte neler yapabileceği her zaman çocukla konuşulmalıdır. Neden ders çalıştığını bilmelidir. Sonunda ne olucağını,öğrenmeyi öğrenmelidir. Burda öğretmenlerin de , ailenin de rolü çok büyüktür. O yüzden daha özenli,daha dikkatli olmalıyız. Anlamalıyız,dinlemeliyiz. Hayata kazandırılan bir çocuk hepimizin çocuğudur. Güzel bir yaşam için güzel bir gelecek için hep birlikte...
