Bilader, son iki yazımda ıramedli Memed Çavış'ın, Alanya'da herkesin bildii oolu Yügseg Mimar Musdafa Temiz'in Güzin Özgül'üle barabar Enişdibi'nin üssakasında, Davşandamı'nın az beri yakasına açdıgları Boncur La Vi lokantasından bahseddiidim. Hayılacadır görmediim daan, çööre, nerdeg şerbeti, balıg mançuru, ana dadlısı, teze ceviz, kelle paçayı bile Boncur La Vi'de yedim dediidim. Hele o daanıla çööre beni aldı, evel zamanına götürdü. Bilader biz çocukana hindiki gibi envayi çeşid çerez yoodu. Daanıla çööre her evde olurdu. Baccalara fısdıg ekilir, hem teze, hem de gavırarag yenirdi. Bi de guru üzümüle guru yemiş olurdu. Kozula payamı unudmayalım. Enginler de bol olurdu vagdında. Bi de iğde varıdı emme hayılacadır görmedim. Hindiki vergi dayiresi yolunda, Cücelerin gazozcu düggenlerine varmadan, ganalın başında iki üç dene iğde aacı varıdı. Gelike geçerke engi iğdenin vagdıısa yeridig. Hindi engi sayıverdiim evel zaman Alanyasının çerezleri de gayıb oldu geddi. Kozula payam baggallarda var emme çog fiyetli. Guru üzüm ıcıg ucuz emme guru yemişin fiyeti de herifin dedii. Uzun lafın kısası, gari esgi çamlar bardag oldu.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.