Ne zamandır yazı yazmaya imkânım olamıyordu, hastalıklar, ameliyatlar, ölümden kaynaklanan acılar, hayırla ilgili yaptığım yoğun çalışmalar. Tek başınıza hayatı göğüslemek, acı ve hastalıklara dayanma çabası kolay değil. Bunu...

Ne zamandır yazı yazmaya imkânım olamıyordu, hastalıklar, ameliyatlar, ölümden kaynaklanan acılar, hayırla ilgili yaptığım yoğun çalışmalar. Tek başınıza hayatı göğüslemek, acı ve hastalıklara dayanma çabası kolay değil. Bunu siz sevgili okurlarımın takdirine bırakıyorum. Başta evvelce Can, şimdi Anadolu Hastanesi doktorları, hemşireleri, personeli ve tüm çalışanlarının gösterdikleri sevgi, ilgi ve tedavimde gösterdikleri başarı ve örnek davranış beni çok mutlu etmiştir. Gönlüm isterdi ki isimlerini tek tek yazmak fakat o kadar yazacak isim var ki bu isimler kalbimin başköşesinde yazılıdır. Hem de saygı ve sevgi ile çerçevelidir. Hepiniz sağ olun… Hastaneniz sanki sımsıcak bir yuva idi, güler yüzünüz hiç solmasın, bana yardımları dokunan, ziyaret eden, yalnız bırakmayan ve telefon eden tüm dostlarımı sevgi ve saygı ile selamlıyorum. Bütün güzel dualarım sizler ve değerli okurlarım içindir.
Bu yazımda beni ve tüm vatanı, doğayı seven insanları rahatsız edip ve üzen bir konudan söz edeceğim. "Motor terörü” ve "yerleri kirletmek.” Bu konularda sınıfta kaldık. Motorlar, bir çok kişi kaskı başında trafik kurallarına uyarak ve gürültü kirliliği yapmadan kullanıyor. Bazıları da kasksız canını tehlikeye atıyor. Öyle bir hız yapıyor ki; ‘Saat kaç, Uyuyan var mı?, Hastaları rahatsız eder miyim’ Hiç düşünmüyor. Her gün bir sürü insan, kimi yaralanıyor, kimi başkasını yaralıyor, kimi ölüyor ya da bir başkasının ölümüne sebep oluyor. İnsanlarımıza ve sürücülerimize yazık oluyor. Öyle motor kullananlar var ki vallahi zannedersiniz jet uçak geçiyor. Kullanan zannediyor ki yollar onun; ama bu yollar hepimizin, bu kulakları sağır edici ses niye? Ve niçin? Daha yavaş gidin, arkanızda ağlayacak insanları veya hayatlarını yok edebileceğiniz o masum insanları düşünün. Bazı anne-babalar gördüm, baba motorda kask yok 2 çocuk babanın önünde, 1 çocuk arkasında babasının beline sarılmış, anne en arkada kucağında kundaklı bir bebek, yüzü örtülü battaniyesine sarılmış… Baba çok ağır gidiyor ama trafik çok hızlı, Bakakaldım. Bu insanların arabası yok ama borç harç veya taksitle bir sepet yaptırsınlar. Motorun 3 tekeri olur, tehlike azalır ve çocuklar tehlikeye atılmaz, bana dua etmekten başka bir şey kalmıyor. Bu görüntüler karşısında vatanımızı ve insanımızı seviyorsak trafik kurallarına ve hıza dikkat edelim. Çünkü yaşamak güzeldir…
Evimizin karşısında park ve alt geçit bulunmaktadır. Tosmur Belediyesi temizlik görevlileri arı gibi çalışkan ve temizdirler, oraları pırıl pırıl ve tertemiz yaparlar bir tek çöp veya yaprak bırakmazlar ama denizden gelenlerin bazısı poşetlerini alt geçide atarlar, bazısı da konteynıra atar, bazısı sinirlenir başkasının attığını toplar. Söylene söylene çöpe götürüp atar, işte ben böyle insanın elini öperim, işte vatanını seven, "Banane" demeyen insan… Memleketi temiz olsun istiyor çünkü bu temizlik hepimizin görevi ve temizlik insanın kişiliğini yansıtır. Eve girerken ayakkabı çıkarıp terlik giyiyoruz çünkü evimiz, bizim sokağımız parkımız da temiz olsun isteriz. Bir çok araba gördüm, sigara izmaritlerini ve meyve kabuklarını pencereyi açıp atıyorlar.
Karşımızda salıncak ve kaydırak var, çocuklar oynarken anneleri çekirdek, meyve veya pasta yiyor, çöp kutuları yanıbaşlarında olduğu halde bazısı kutuya, bazısı da yere ayaklarının dibine atıyor çöpü. Görgü meselesi. Yıllardır hepimiz yazıyoruz, söylüyoruz ama değişen hiçbir şey yok.
Hepinize sağlık, başarı ve huzur diliyorum.