Nörolojik hastalarda, hayati tehlikeyi atlatıp tedaviye başlandıktan bir süre sonra hastanın yaşam fonksiyonları stabil hale gelir. Nörolojik hastalarda, iyileşme süresi uzun ve zahmetlidir. Örneğin; felçli bir hastayı ele alalım. Herhangi...

Nörolojik hastalarda, hayati tehlikeyi atlatıp tedaviye başlandıktan bir süre sonra hastanın yaşam fonksiyonları stabil hale gelir. Nörolojik hastalarda, iyileşme süresi uzun ve zahmetlidir. Örneğin; felçli bir hastayı ele alalım. Herhangi bir tarafı tutmayan hasta acile gelir. Hemen tanısı konur ve öncelikle hayati tehlikenin kontrol altına alınması sağlanır. Hasta iyileşme aşamasına girince, ilaçları düzenlenip eve yollanır. İyileşme süreci uzun bir süreç olduğu için, hastanın mevcut olan fonksiyonel fonksiyonlarını kayıp etmemesi ve gerileyen fonksiyonlarını tekrar kazanması için fizik tedavi şarttır. Bu hastalık gibi, omurilik yaralanmalarında, sinir yaralanmalarında, kas hastalıklarında ve parkinson gibi hastalıklarda fizik tedavi şarttır.
Fizik tedavinin amacı yukarıda da söylediğim gibi kaybolan fonksiyonları olabildiğince tekrar kazanmak ve diğer fonksiyonları kuvvetlendirmektir. Nörolojide birçok ortak sorun hastalarda oluşan hareket kısıtlılığıdır. Hastalar, ilaçlarını alırlar, fakat fizik tedaviye genelde ihmal ederler. Bu uzun iyileşme evresinde var olan fonksiyonda geriler. Tedavi sonunda beklide tam şifa olacakken fizik tedavi eksikliğine bağlı fonksiyonlarda kayıplar oluşur.
Nörolojide rehabilitasyon programının amacı, kişiyi mümkün olan en aktif duruma ulaştırmak, fonksiyonel bağımsızlığını elde etmesine yardımcı olmaktır. Bu nedenle hastalığın getirdiği veya sonradan oluşabilecek problemleri engellemek ve en aza indirgemek mümkünse gidermek gerekmektedir.
Fizik tedavide yapılan yanlışlardan biri de hastanın sadece seanslarda çalışmasıdır. Ve daha sonra kendi haline bırakılır. Bu çok yanlış bir uygulamadır. Hasta yakınlarının diğer zamanlarda da hastayı çalıştırması ve eğer hasta kendi çalışacak durumdaysa teşvik etmesi gerekmektedir. Vücut geliştirmek isteyen bir sporcu, haftada 1-2 Saat çalışmakla amacına ulaşamaz. Her gün saatlerce çalışması gerekir. Hastalar da sporcu gibi her gün düzenli çalışmalı ve çalıştırılmalıdır.
ORTAYA ÇIKABİLECEK SORUNLAR
-Solunum Problemleri: Akciğer kasları zayıflama eğilimi gösterir ve yakından izlenmesi gerekir.
-İdrar yolu sorunları: Enfeksiyon ve taş oluşumu sık görülür. Hastanın sıvı alımının ve idrar çıkışlarının düzenli olması çok önemlidir.
-Kas ve eklem sorunları: Hareket ve güç azlığına bağlı olarak kaslarda incelmeler, eklemlerde ise sertlik ve kireçlenmeler olabilir. Bunları önlemek için uygun egzersizlerin yanı sıra bir takım yardımcı cihazlar da kullanılabilir.
-Sosyal ve psikolojik sorunlar: Her hastada olduğu gibi nörolojik hastaların da psikolojik desteğe ihtiyacı vardır.
Fizyoterapi ile muhakkak mevcut seviyenin kat ve kat üstüne çıkılır. İyileşme hızlanır ve artar. Fizyoterapi ile beyindeki hasarın durumuna göre eski seviyeye dönen çok hasta vardır. Beyin hasarı fazla ise hasar gören bölgede maksimum iyileşme beklenir. Eğer fizik tedavi seanslarına başlanmazsa mevcut hasardan daha kötü duruma düşebilir. Örn: yatak yarası, eklem kontraktürü, derin ven trombozu, ortostatik hipotansiyon...
TEDAVİ:
Nörolojik bir hastanın rehabilitasyonu uzun ve zorlu bir süreci içerir. Hastanın yatış pozisyonu çok önemlidir. Duyu kaybı nedeniyle, fazla basınca uğrayan yerlerde kolayca yaralar açılabilir. Bası yarası denen bu sorundan korunmak için hastanın yatak içindeki pozisyonu belli aralıklarla değiştirilmelidir. Basıncı azaltmak için özel yataklar ve minderlerden yararlanmak da mümkündür, Ayrıca duyu kaybı varsa banyo yaparken sıcak su musluğunun fazla açık olmamasına dikkat edilmelidir.
Rehabilitasyon çalışmaları, geleneksel yöntemler yani çeşitli eklem hareketleri, germe egzersizleri, kasların güçlendirilmesi ve hareketten oluşmaktadır. Bunları sağlamak için de bir takım teknik ve yöntemlerden yararlanılır.