Türkiye'de sık sık birilerinin menfaatine yasal düzenlemeler yapıldığını biliyoruz. Aynı zamanda hukukun sık sık bireylerin psikolojik durumlarını gözardı ettiğini ve hükmü bu durumları değerlendirmeye almadan verdiğini de biliyoruz....
Türkiye'de sık sık birilerinin menfaatine yasal düzenlemeler yapıldığını biliyoruz. Aynı zamanda hukukun sık sık bireylerin psikolojik durumlarını gözardı ettiğini ve hükmü bu durumları değerlendirmeye almadan verdiğini de biliyoruz.
Yasada yeni bir düzenleme yapılmış geçtiğimiz günlerde. Sadece bir kişinin böyle bir taleple mahkemeye gelmesi sonucunda "çocukların babanın soyadını almak zorunda olması" maddesi değiştirilmiş. Artık ebeveynleri boşanan çocuk, isterse annenin, isterse babanın soyadını alabilecek.
Peki bu ne anlama geliyor?
Çocuğa "anne mi yoksa baba mı, hadi seç yavrum" demek ile aynı şey bu. Başka da bir şey değil.
Üstelik kimliğini yeni yeni kazanmaya, ismiyle ve soyismiyle bütünleşmeye başlayan bir çocuk için oldukça büyük bir travma bir anda soyisminin değişmesi.
Ebeveynlerinin ayrıldığını unutmak isteyen çocuğa her ismini duyduğunda tekrar tekrar hatırlatacak bu durum.
Gerçekten hukukun insanların psikolojilerini göz önüne alıp ondan sonra bu düzenlemeleri yapmaları bu kadar zor mu?
Ya da her alanda "meta" muamelesi yapılan, bir çok etnik kesimde duyguları, düşünceleri hiç sayılan kadınlara "çocuklar artık sizin de soyadınızı alabiliyor, siz de bir bireysiniz" deme çabası mı?
Her neyse çocukları gerçekten inanılmaz derecede etkileyecek ve küçük yaşta çocukları kimlik bunalımına sokacak bir durum bu, ileride problemli bireyler yetişmesine sebebiyet verebilecek bir şey. Üstelik psikolojik rahatsızlığı bulunan insanların rahatsızlıklarının büyük çoğunluğunun çocukluk travmalarıyla ilintili olduğu düşünülünce, oldukça düşüncesizce alınmış bir karar olduğu açıkça ortada.
