1983 yılının kavurucu bir Ağustos ayı... Alanya'da göreve başladığım ilk günler… Yaylaların yaylası Bolu'nun Mudurnu'sundan gelmişim. O güzelim yayla havasına alışmış hücrelerim, Alanya'nın sıcağına alışmamak...
1983
yılının kavurucu bir Ağustos ayı...
Alanya’da göreve başladığım ilk günler…
Yaylaların yaylası Bolu’nun Mudurnu’sundan gelmişim.
O güzelim yayla havasına alışmış hücrelerim, Alanya’nın sıcağına alışmamak için direniyor adeta, nefes alamıyorum.
O zamanlar klima denen cihazlarla henüz tanışmamışız.
İki vantilatörle oturuyorum odada.
Her zaman ki güleç yüzüyle, “Hoş geldin Müdür’üm…” diye, Hayri Doğan ve kadim dostu Tenekeci Turgut girdi kapıdan.
Kendilerini tanıttılar.
Rahmetli kendini, (yanılmıyorsam) Tarım Kredi Kooperatifleri Yönetim Kurulu Üyesi olarak tanıttı.
Sonra da “Siz beni hatırlayamadınız ama biz sizinle 1978 yılından beri tanışıyoruz…” dedi.
Pür dikkat kesildim, belleğimi zorladım, çıkaramadım.
“Ankara’da, Mudurnu Tavukçuluk’tan…” dedi.
Der demez de anımsadım.
Kalktık, sarmaş dolaş olduk.
Dün cenazesinde, o günü, o anı anımsadım.
Gözlerim doldu.
Benden yaşça büyük olmasına karşın “abi” derdi. Birkaç kez, bu durumu anımsattım kendisine; “Biz böyle gördük, böyle yetiştik abi, bozma raconu…” deyip, kestirip, attı.
Sonra baktım, kendisinden yaşça küçük pek çok kişiye de böyle hitap ediyor, kabullendim ben de…
Çocuklarla çocuk, gençlerle genç, büyüklerle büyük olacak kadar olgun ve mütevazıydı.
Şimdi sosyal paylaşım sitelerine bakıyorum da; vefatından, en çok gençler etkilenmiş; ne güzel şeyler yazmışlar, resimlerinin altlarına…
… …
Milletvekilliği dönemi, benim Ankara’da görevli olduğum zamana denk geldi.
Sık sık Neyzen’de buluşur; Alanya’yı, Alanya günlerimizi yad ederdik.
Onulmaz bir Alanya tutkunu ve Alanya sevdalısıydı.
Alanya’yı ete kemiğe büründürür, masamıza üçüncü bir kişi gibi oturtur, dertleşirdik.
Alanya için çok büyük hayalleri vardı.
Alanya Havalimanı, Alanya-Antalya arası demir yolu, Dim Barajı, Balıkçı Barınağı, Hadim üzerinden Konya Alanya Yolu, Oba Stadı ve okul, okul, okul…
“Üniversite…” derdi.
“Eğitim…” derdi.
“Çevre…” derdi.
Dilinden hiç düşürmezdi çevreyi ve tarımı.
Hayallerinin çoğunu da gerçekleştirdi.
… …
Çok güzel birlikteliklerimiz oldu rahmetliyle…
Adamın iyisi, adamın hasıydı.
Alanya çok büyük bir evladını kaybetti.
Ben de 38 yıllık dostumu kaybettim.
Toprağın bol olsun, ışıklar içinde uyu kardeşim.
