Gazetem Yeni Alanya, 2 Temmuz tarihli baskısına, altı sütuna manşet atmış. MOTOTERÖR HIZ KESMİYOR.
Keser mi?
Kesmez tabii…
Kesmez çünkü bu konu da bir kültür, bir eğitim konusu.
Eğitim yoksunu motosiklet sürücülerimiz; altlarındaki iki tekerleği nakliye amaçlı değil, gürültü makinesi, korku makinesi olarak kullanıyor.
Dahası bastırılmış duygularını tatmin amaçlı, bencilce, görgüsüzce, hayvani duygularını öne çıkararak kullanıyorlar.
Trafiğe çıktıkları an gözleri başka hiçbir şey görmüyor, kulakları başka bir şey duymuyor.
Varsa yoksa kendilerine göre çizdikleri şeritler.
Varsa yoksa altlarındaki motorlu iki teker.
Varsa yoksa özel olarak deldirdikleri egzozlu iki tekerleklileri.
O iki tekerin üzerine oturunca bir anda dünyaya bakış açıları değişiyor; trafikte yaptıkları ya da yapacakları her türlü eylemi hak olarak görüyor, araçların arasında slalomlar yapmaya bayılıyorlar.
Dahası, bağırttıkça bağırtıyor, böğürttükçe böğürtüyorlar altlarındaki iki tekeri.
Ne hastanelere, ne dershanelere, ne okullara, ne bebeklerin, ne insanların yatma / uyuma saatlerine saygı gösteriyorlar.
O iki tekerin üzerine oturunca kendilerini erişilmez sanıyorlar.
… …
Bundan iki gün önce uyku tutmadı balkonda oturuyor, akan yoğun trafiği izliyorum.
Saat gecenin üçü.
İki motosikletli, Ahmet Tokuş Bulvarı üzerinde ters yolda karşıdan gelen araçların tüm ikazlarına karşın yan yana sohbet ede ede seyri sefer ediyorlar.
Şaştım kaldım ve “Pes” dedim.
45 yıllık Alanya yaşayanıyım, bu kentte beni en çok rahatsız eden olayların başında bu tür sorumsuz motosikletliler geliyor.
35 yıldır yazıyorum.
Sanırım yazılarımda da en çok işlediğim konulardan biri mototerör konusu.
Yazdım da ne oldu?
Yazdığımla kaldım.
Bir sorumlu yetkili de çıkıp “Ne demek istiyorsun” demedi.
Bu duruma şaşıyor muyum?
Hayır!
Kendinize yakıştırın ya da yakıştırmayın; burası Ortadoğululuktan kurtulamamış, az gelişmiş bir ülke...
Burası Türkiye...
Bizim kültürümüz, bizim eğitim düzeyimiz bu kadar işte...
