ÖNDÜÜN bi abbaba deggeldim. Elinde biseel kitab var.

ÖNDÜÜN

bi abbaba deggeldim. Elinde biseel kitab var. "Neci engi ay efe, bu yaşdan soona megdebe mi yazıldın?" dedim. "Sorma ay Amat emmi. Benim keloğlan hindi orta megdep ikide okuyoru. Çocug megdep biddiinde imtaana giricemiş. Onun uçun Angara'ya kitab ısmarıç eddidim, gelmiş, kitabları aldım, oğlan çalışsın deyi eve götürüyom" dedi. Ay arkadaş kitablara hööle bi tanıdım, bi sene okusan biticeg gibi deel. Bilmena engi kitabları okuyanlar, alim olur vallahı. Benim güccüglümde ilg megdepde bi alfabe varıdı. Bi de yurddaşlıg kitabı varıdı. İrametli Akcaörtmen bi boy bize ende kitabları okudurdu. Hindiki çocuglar tonulan kitab okuyoru. Endeene kafa mı dayanır a bilader? Çocuglar bi tarafdan kitab okurkana, anası bobası da tıkdeleg gibi "Eyi çalış bakaan" deyi çocugların kafasını dideleyollar. Çocuu ıcıg gendine govericen. Eyice de ırat gorsan o da eyi deel emme ırametli Aşşa nenem "Ellemen çocaa, su döker ocaa" derdi. Çocuglar ıcıg da oyun oynasın. Gerçi hindi zamane çocuglarına çizgicii, löke daşını, birdirbiri, çivicii, yakantopu sorsan heç birini bilmezler. Zaten endeenleri oynaacag bacca mı galdı? Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.