3-6 yaş döneminde çocuklar konuşurken, kelimeleri ya da cümleleri tekrarlayabilir, konuşmanın normal akışı kesintiye uğrayabilir. Gelişimin bu aşamasında tekrarlar ve kesintiler normaldir. Konuşmanın ritminin, akışının kesintiye uğraması,...
3-6
yaş döneminde çocuklar konuşurken, kelimeleri ya da cümleleri tekrarlayabilir, konuşmanın normal akışı kesintiye uğrayabilir. Gelişimin bu aşamasında tekrarlar ve kesintiler normaldir. Konuşmanın ritminin, akışının kesintiye uğraması, tekrarlar, uzatmalar, duraklamalarla bozulması alışkanlık haline geldiğinde ritim bozukluğu ortaya çıkar.
Kekemeliğin başlangıç döneminde, konuşmada görülen belirtiler konuşmanın yalnızca sesine ilişkindir ve çocuk bu durumun farkında değildir. Ancak dinleyen pek çok kişi tarafından, çoğu zaman “ ne konuşulduğu “ değil “nasıl konuşulduğu” dikkati çeker. Bu durum, çocuğun durumu fark etmesine neden olur. Böylece çocuktaki konuşma güçlüğüne, korku ve endişe de eşlik eder; konuşma, çocuğu zorlayan bir savaşa dönüşür. Artık bu dönemde konuşmanın akışının kesintiye uğraması yanında, konuşma sırasında yüz, el, kol ve vücut hareketleri de ortaya çıkar. Kekemeliğin nedenleri konusunda günümüzde ileri sürülen görüşler çeşitlidir. En yaygın olarak, kekemeliğin tek bir nedene bağlı olmadığı görüşü ön plandadır. Kekemeliğin ortaya çıkışına; korkular, kardeş kıskançlığı, bir yakının kaybı, baskı ve şiddete maruz kalma, anne -baba geçimsizliği veya ayrılığı, deprem vb. gibi travmatik yaşantılar neden olabilir. Bireysel terapi yöntemleri, başarılı sonuçlar verebilmektedir.
KEKEME ÇOCUKLARIN AİLELERİNE ÖNERİLER
Çocuğun güç ve hatalı konuşması hiçbir zaman söz konusu edilmemelidir.
Kekeleyen çocuğa kızmak,” Bir daha kekeleme! “ demek, baskı yapmak çok büyük hatadır.
Basit sorumluluklar verilmeli, güven kazandırılmalıdır.
Kekeme çocuk konuşurken, konuşması bitene kadar sabırla dinlenmeli, onun yerine cümlesi tamamlanmamalıdır.
- Çocuk konuşurken, dudak hareketlerine yoğunlaşılmamalı, onunla göz kontağı kurularak, “nasıl söylendiğine” değil “ne söylendiğine odaklanılmalıdır.
- Diğer insanların yanında çocuğun kekemeliğinden söz edilmemeli ve diğer insanlarında bu konuda konuşmaları engellenmelidir.
- Kekeme çocuğun söyleyemediği kelime ya da harf üzerinde ısrar edilmemeli, örneğin, çocuk “d” harfinde tutuluyorsa “doktor” yerine “hekim” kelimesini söylemesi teşvik edilmelidir. Çok sevdiği, ilgisini çeken konularda (arabalar, futbol, çiçekler vb. gibi ) sohbet imkanları yaratılmalıdır.
- Tek başına bir odada yüksek sesle şiir, şarkı, herhangi bir metin okuması teşvik edilmelidir.
- Kekemelik; çocuk için sorun olarak algılanmaktaysa, uzman yardımı almak faydalı olacaktır.
