“Dostları olmalı insanın
Sevgi yüklü
Vefa yüklü
Adamlık yüklü, dostları olmalı insanın
Isıtmalı bakışları seni
Rahatlatmalı dilleri
Düşüncelerin düşünceleri olmalı
Dost gibi dost, dostları olmalı insanın
Yaşadığı sıkıntılara, aradaki mesafelere
Hızla akıp giden yıllara karşın
Seni ilk günkü gibi sarıp sarmalayan
Sevgisi ve özlemi hiç eksilmeyen dostları olmalı insanın”
… …
Kolay kurulmuyor günümüzde böyle dostluklar.
Kurulanlar da uzun süreli olmuyor.
Ama Mehmet Hacıkadiroğlu’nun 1978’den bu yana kesintisiz sürdürdüğü İzmir Türk Koleji’nden dostları var.
O güzel insanlar, Mehmet’in konuğu olarak üç günlüğüne Alanya’ya geldiler.
Hepsiyle tek tek tanıştım.
Grubun lider konumundaki İsa Özsakallı, Emekli Öğretmen Seda İnan hanımefendi ve diğer konuklarla uzun uzun sohbet ettik…
45 yıllık dostluklarını anlattı Seda Öğretmen.
45 yıldır da her fırsatta bir araya gelip, sık sık özlem giderdiklerinden söz etti.
Grup üyesi okul arkadaşlarının bulunduğu yörelerin etkili isimlerinden olduğunu, her birinin çoluk çocuk ve torun sahibi olduklarını ama bir araya geldiklerine okul çağlarına döndüklerini anlattı.
* * *
Dostluk böyle bir şey işte.
Temel sağlam atılınca, bir ömür sürüp gidiyor bu dostluklar…
Tıpkı şiirdeki gibi.
İnsanların içinden gelerek oluşturdukları böyle duygusal bir bağ;
“Yaşanan sıkıntılara, aradaki mesafelere;
Hızla akıp giden yıllara karşın
Birbirlerini ilk günkü gibi sarıp sarmalayan
Sevgileri ve özlemleri hiç eksilmeyen dostluklarını yüceltiyor. İnsanların…”
Ve o güzel insanlar, zaman zaman öğrencilik yıllarına dönerek, kendilerini yetiştiren öğretmenlerini anarak yeniden dirilip, yeniden güçleniyorlar.
Evet, dostları olmalı insanların…
