Son zamanlarda anlamını yitiren, İçi boşaltılıp, sadece kelimeden ibaret bırakılan, Belki de dünyadaki en anlamlı kelimedir
Son zamanlarda anlamını yitiren,
İçi boşaltılıp, sadece kelimeden ibaret bırakılan,
Belki de dünyadaki en anlamlı kelimedir "şehit".
Vatan uğruna,
Millet yoluna,
Namus sevdasına,
Bayrak aşkına,
En değerli şeyinden vazgeçmektir şehitlik.
Seve seve,
Güle oynaya,
Cesaret ve metanetle,
Ölüme gitmektir şehitlik.
Yani şehitlik bir kelimeden ibaret değildir.
Misal;
Bedir savaşında Allah yolunda ölenler,
Misal;
İstanbul'un fethinde haçlı zulmünü durdurmak için ölenler,
Misal;
Çanakkale'de yurdunu savunmak için ölenler,
Misal;
Kurtuluş savaşında vatan, millet, namus ve onuru için ölenler.
Peki, bunun karşılığında biz ne yapıyoruz;
Saygısızca şehitlik mertebesini sulandırıyoruz.
Ülkedeki her şeyin kof ve boş olması gibi onu da anlamsızlaştırıyoruz.
Nasıl yapıyoruz bunu,
Bizzat devlet adamları eliyle,
Bizzat siyasi liderlerin ağızlarıyla.
Misal;
Ülkenin başı şehit olmak istediğini söylüyor,
Fakat halk arasında bile yüzlerce koruma ile geziyor.
Misal;
Bakanın biri de şehitliği arzuluyor,
Fakat bakan koltuğundan kalkamıyor.
Misal;
Siyasi liderlerden biri "Her öleni şehit sayalım" diyor,
"Çünkü mevcut iktidarla mücadele ederken ölmüştür" diye düşünüyor.
Misal;
Başbakan yardımcısı terör nedeniyle ölenleri şehit kabul ediyor,
"Ailelerine maaş bağlayalım" diyor.
Terör olayları hepimizin canını yakıyor.
Hepimizi derinden üzüyor.
Yeryüzünde en değerli şeydir "yaşama hakkı."
Bu hakkı elimizden acımasızca alıyor.
Korku ve tedirginlik ruhlarımızı karartıyor.
Bizi birbirimize düşman ediyor.
Aklı selim insanlar olarak terörün her türlüsünü lanetliyoruz.
Fakat;
Madende ölene,
İnşaattan düşene,
Vs. vs. vs.
Şehit dersek;
Bedir'de ölene,
Çanakkale'de ölene,
Sarıkamış'ta ölene,
Yani; millet ve vatan için ölene ne diyeceğiz?
***
Yanlış anlamayın sakın.
Olanlara yanlı baktığımı ya da kayıtsız kaldığımı düşünmeyin.
Reyhanlı'da ölenlere,
Suruç'ta ölenlere,
Ankara katliamında ölenlere,
Çocukların ölmesine,
Ülkemde ve dünyada her gün ölenlere içim yanıyor.
Genç ve aydın dimağlar,
Bu ülkenin geleceği olan gençler.
Her şeyden önce CAN,
HER ŞEYDEN ÖNCE İNSAN'lar.
Üzülmemek elde değil.
***
Devlet sosyal sorumluluğunu yerine getirmeli.
Hayatını kaybedenleri tarihe yazmalı.
Öldükleri meydanlara anıtlar dikmeli.
Onları asla unutturmamalı.
Sakat kalanlara sahip çıkmalı.
Ailelere maddi ve manevi yardım etmeli.
Fakat başka bir "anlamlı" kelime bulmalı.
Misal;
Demokrasi fedaileri demeli,
Misal;
Barış gönüllüleri demeli,
Veya, anlamlı başka bir kelime bulmalı.
Ama; şehit dememeli.
Dersek; Çanakkale'de ve İstiklal savaşında ölenlere,
Sarıkamış'ta hayatını kaybeden genç fidanlarımıza,
Uhut ve Bedir'de Allah'ın yoluna yürüyenlere NE DİYECEĞİZ?
