GÜNLER hızla geçmesine rağmen Alanyaspor'un Süper Lig'e çıkma sevinci, halkın coşkusu ve arabaların korna sesleri hala kulaklardan silinmedi. Sanki büyük bir dua okunmuş ve eller yüce Allah'a karşı açılmış 'Amin'...
GÜNLER
hızla geçmesine rağmen Alanyaspor'un Süper Lig'e çıkma sevinci,
halkın coşkusu ve arabaların korna sesleri hala kulaklardan silinmedi.
Sanki büyük bir dua okunmuş ve eller yüce Allah'a karşı açılmış 'Amin' diyor. Uzun yıllardır Alanyaspor kurulduğu günden beri bu başarı beklendi. Ben Alanyaspor'u oğlum kadar değerli Nazmi Reisoğlu ile tanıdım. Reisoğlu daha nişanlıydı. Alanyaspor adına düzenlenen gecelere 2 kez ayrı ayrı zamanda sanatsal çalışmamla katılmıştım. Bu gecelerden birinde yaptığım büyük bir aynamın fiyatı 17 bin liraya kadar artmıştı. Hepimiz Alanyaspor adına çok sevinmiştik. Bunu o zaman Yeni Alanya yazmıştı. O dönem para çok değerli idi. İnsanlar kendi kendine rahat rahat yetiyordu ama eski çamlar bardak oldu. Aradan çok uzun yıllar geçti. Toplantılar olurdu, katılırdık. Damadım Doğan, kızım ve ben toplantılara giderdik. Nazmi Reisoğlu tüm varını, yoğunu Alanyaspor'a verdi. Bu uğurda Haydar Durusoy'la gece gündüz koştular. Ayrılmaz ikiliydiler. Halkımız da takıma karşı coşkulu ve ilgiliydi. Alanyaspor herkesin sevgilisiydi. Bu büyük sevgi hala devam ediyor. Hatta bu sevgi eksilmedi, arttı. Alanyaspor'un tohumları sevgiyle o zaman ekildi ve büyüdü, herkesi gölgesine alacak kadar. Asbaşkanımız bu duruma çok sevinmiştir. Durusoy ile öyle zamanında çok koştular. Gece gündüz var yok demeden çok sıkıntılar atlattılar ama hiç yılmadılar. Hepimiz birimiz, birimiz, hepimiz Alanyaspor için dediler. O zaman Alanya bu kadar büyümemişti. İmkânlar ona göreydi. O zamandan bu zamana çok değişiklik oldu. Birçok Alanyaspor sevdalısı başa geçti. Hepsi elinden geldiğini fazlasıyla yaptı. Hepsiyle gurur duyuyoruz. Emekleri çok büyük. İnkâr edilemez. Kolay bir iş değil, mühim olan başlandı ve bugünlere gelindi. O gün bayramımız oldu. Arabalarını bayraklarla donatan coşkulu kalabalık Tosmur'daki evimizin önünde durdu. İzdihamdan dolayı trafik akışı durdu. Ben de balkona 5 bayrak asmıştım. 6'ncı bayrağı asmaya hazırlandığımda baktım ki kalabalık bayraklarını sallıyor. Ben de hem elimi, hem de şanlı bayrağımızı salladım. Gözlerimden gelen yaşlar yanaklarıma indi. Halkımız her zaman kim olursa olsun sevinçte ve acıda tek yürek ve el ele. Uzun yaşamımda bunu da gördüm. Her zaman birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için var olduk. Aynı bayrağımızın gölgesindeyiz. Gururla, sevgiyle kalpten bağlılıkla bizde bu birlik ve beraberlik olduğu müddetçe Türkiye'de hiçbir insanın sırtı yere gelmez. Birlikle beraberlikten sevgi ve güç doğar. Yeterki kalplerimiz bir olsun. Bu vatan hepimizin, hepimize yeter. Yeter ki hırsı olmayan bir sevgiyle sulansın ve doğruluktan ayrılmasın. İstiklal Marşı'nı hatırlarsak o her zaman yüce Allah'tan sonra bize güç verir. Her ne oluyorsa yazım hep yol kavşağında yol değiştiriyor. Kalemime mani olamıyorum. İçimdeki ses söyler, ben yazarım. Alanyaspor'a dönüyorum. Arabalar kıpırdamaya başladı. Ayakta olduğum için ayaklarım karıncalanmaya başlamıştı ama ben ayakta olmalıydım. Oturmak saygısızlık olurdu. Konvoylar çok uzundu. Tüm Alanya vardı. Sağolun, varolun, vatanımızın evlatları. Alanyaspor'a katkısı olan, kulübün başına geçen, hizmet veren, gol atan, sevgi gösteren hepinizle gurur duyuyoruz. Hepiniz sağ olun, var olun.
