Bilader benim gomşunun bi keloolan var. Taa yaşı 10 veyahud 11. Keloolan, her gün anasıla çekişir. Anası ööne envayi çeşid yemeg goyoru, keloolan "Yemem ben enginleri" deyi çıırınıyoru. Keloolan bulmuş da bunnu şişmiş. Gene dün bunlar çekişirkene gendi çocugluum aglıma geldi.
Çocukana ben çog irezil böyüdüm. Yeeceg egmee zor bulurdug. Anam sofraya oturdduğunda, "Yavrım, zeytini dörd sefir ısırın, yufga egmegden bolcaa yen de gannızı doyurun. Zeytin bitivermesin" derdi. Benim böyüg abim az pis boğazıdı. Zeytini dört sefir deel, anam bize su gatıverirkene görmeeyor deyi bi sefirde gatıverirdi. Anam bi deggetirib, gördüünde de, "Canalıcı meccigli yeyesice deyusun enii! Murad garın doyurmag deemi a yer yudasıca?" deyi çırınır, baarınırdı. Çocukana hindiki çocuglar gibi kireşlerde yadmazıdıg. Anamızın, bobamızın yanda, baccada bağda çalışırdıg eşşeg gibi. Ekin çekiyemedin mi, pür kesemedin mi, ot yolamadın mı, gövre çekiyemedin mi, beledan gazallarını ayıtlaab evleg evleg güz fasillesi ekemedin mi? Neler neler? Bi de bunulan bunun aaanda hemene çalışırıdıg, bi gün bi saad oyun oynamaya geddiimizde de nar şıpgınııla dayaa yeridig.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.