Bir tarafta 8 haftalık çıkıştan sonra son 6 haftada 4 mağlubiyetle inişli çıkışlı bir grafik çizen Alanyaspor, diğer yanda ise 17 maçta aldığı 6 galibiyeti kendi evinde alan ve hiç yenilmeyen Gaziantepspor. Böylesine ilginç serüvenleri olan iki takımdan 3 puanı alan taraf Gaziantep oldu. Maç öncesi Emre Akbaba ve Borja sakatlığına Awaziem de eklenince, Bülent Hoca kadroda yine mecburiyetten değişikliğe gitmek zorunda kaldı. Maç öncesi en dikkat çeken detay ise 2 milyon nüfuslu kentte, müsabakaya Gaziantep taraftarlarının Alanyaspor taraftarlarından daha az ilgi göstermeseydi.
***
Müsabakanın ilk yarısında bir önceki maçımıza göre daha kontrollü oynadık. İkinci yarı ne olur bilemiyorum ama yine geçiş oyununda pas hataları ile rakibi çok kez ceza sahamıza davet ettik. Erol Hoca zaafımızı öğrenmiş ki, devamlı sol tarafımızdan gelmeye çalıştılar. Bunda da oldukça başarılı oldular. İlk yarıda kaleciler daha ön plana çıktı. Günay 3, Serkan ise 2 kurtarışla ilk yarıya damgalarını vurdular. İlk yarıda her iki takım da gol atabilirdi ama soyunma odasına golsüz beraberlikle girildi.
***
İkinci yarıda hikaye biraz farklı başladı. Gaziantep biraz daha vites yükseltince golü de buldu. Bir dönem bizim de en büyük silahımız olan duran topta golü yedik. Golden sonra çabuk gösterdiğimiz reaksiyon ile golü bulsak da yine duran topla şanssız şekilde atılan gol ile mağlup olduk.
***
Bu maç geride kaldı ama şunu söylemek gerekiyor; 7 maçta 5 mağlubiyet hiç de iç açıcı değil. Oyun anlayışımız ve bakış açımızın değişmesi lazım. Bu maç özelinde geçmiş maçlara göre oyun olarak kötü değildik ama hastalıklı bölgelerimiz belli. Transfere ihtiyaç olduğu açık şekilde ortada. Umarım bazı hamleler yapılır. Zira ben bu gidişatı hiç iyi görmüyorum. Şunu da söylemeden geçemeyeceğim; biz zaten söylüyoruz eksiklerimizi ve dişlinin bozulduğunu. Ama yenilmemize rağmen aynı kadroda ısrar eder ve bahanelere sığınırsan olmaz. Orası ağlama duvarı değil, icra yeridir.
