Siyaset ülke ve vatandaşların huzur ve rahatı için kullanılan bir araç olarak görülmeli. Eğer siyaset şahsi çıkar ve menfaatler üzerinden yapılırsa siyaset şahsi çıkarlarında kullanma aracı haline gelir. Halbuki siyaset ülke ve vatandaşların huzur ve rahatı için kullanılan bir araç olmalıdır.
Siyaset kanalı ile bir yere gelen öyle isimler biliyorum ki, onların bir çoğuna koyun bile güttürmem. Adam herhangi bir siyasi parti kanalı ve birilerinin desteği ile belediye başkanı, milletvekili, yönetici veya belediye meclis üyesi gibi bir makama geliyor.
Getirildiği makamın önemini, ne anlama geldiğini bilmeyen bir sürü meclis üyesi, milletvekili ve yönetici var.
Çeyrek asırlık meslek hayatımda öyle şeyler gördüm ki anlatsam bir çoğunuz olmaz böyle bir şey diyeceksiniz. İnanın belediye meclisi gündemine getirilen bir önergeyi oylamadan önce belediye başkanının gözlerinin içersine bakan bir çok belediye meclis üyesi gördüm. Parmak kaldırdığı önergenin içeriğinden haberdar olmayan, sadece belediye başkanı parmak kaldırdı diye parmak kaldıran bir sürü sorumsuz, yalaka belediye meclis üyelerine tanık oldum. Oylamadan sonra önergeye ben parmak kaldırarak evet mi hayır mı demiş oldum diye soran meclis üyelerini gördüm. Maalesef acı gerçeklerimiz bunlar.
Eğer bir başka seçimde kendisi tekrar değerlendirilmezse kıyameti koparan, hayatında hiç bir şekilde gelemeyeceği yere parti kanalı ile gelen bu kişiler sonra bir bakmışınız kendisini adam yerine koyan partisine veryansın ediyor.
Hiç bir makam kalıcı değildir. insanın inandığı bir dava olur. Burada mücadele verir. Başarır ya da başaramaz ama bana bir yer verilmedi diye düşündüğü davaya düşmanlık yapamaz ,yapmamalı.
Dün herkesin yakından tanıdığı eski bir siyasetçimizle sohbet ederken aynı konuya değindik.Yanlış yapanlar olursa parti içi mücadele verilmeli. Küsüp gitmemeli. Her küsen çekip giderse parti art niyetli kişilerin eline kalır. O yüzden parti içi mücadele bırakılmamalı.
Ak Parti, MHP, CHP ve diğer partiler içerisinde de bir birlerine küskün bir çok insan var. Kuyruk acısı olanlar faturayı partisine kesmeye çalışıyorlar. Kendi başarısızlığını görmeyip, partisini başarısız göstermeye çalışıyorlar. Bu düşünce bürokrasi kesiminde de var. Siyasi partinin gölgesinde geçinen bir kişi dün makama gelmiş oturmuş, bugün alınmış veryansın ediyor. Ulan, erişemeyeceğin bir makama getirilince iyi, alınınca kötü mü oldu? Sen hiç gördün mü ömür boyu bir makamda oturanı.
Partinin yanlış politikalarını beğenmeyebilirsin, bu yüzden başka partiyi de destekleyebilirsin. Ama beni bir yere getirmediler, tekrar seçmediler diye dün methetmekle bitiremediğin bir partiyi şimdi karalamakla bitirmeye çalışırsan bunun adı menfaatçilik, çıkarcılık olur. Dün bir yerlere geleyim diye mücadele verirken, bugün ben yokum demek, yok etmeye çalışmak siyasi ahlaksızlıktır. Hele daha önce seçilmiş olup ta tekrar seçilemeyenlerin böyle hesap içinde olması ayrı bir siyasi şerefsizliktir. O kadar gücün varsa, kamuoyu tarafından seviliyorsan, çıkacaksın bağımsız aday olacaksın. Sonrada oturup boyunun ölçüsünü göreceksin. Var mı buna cesaret sende, nerde. Bu tiplere yemek yediği çanağa pisleyen derler. Bu tipler A partinin sayesinde kariyer yaparlar sonrada çıkıp benim mayam M partisi derler.
Bu tiplerin mayası bozuk olduğu için çalkalayıp dururlar. Bu tipler kapalı kapılar arkasından başka kapıya yatıp, hesap görme peşinde olurlar.
Onun için hangi siyasi görüşte olursanız olun ama kendi bünyenizde mücadele verin. Başkasının koynuna girerek kendi düşüncenize hesap sormaya tenezzül etmeyin.
Ya da hiç siyaset yapmadan, aleyhte konuşmadan bir kenara çekilip, kendi halinizde kutsal mesleğinizi yapın. Tabi mesleğinizin kutsallığının farkındaysanız.
Hep söylerim bir yere gelmek çok kolay. Zor ve önemli olan o makamda durabilmek. Vatandaş o koltuğa oturttuğu gibi o koltuktan indirmesini biliyor.