Bir durgunluk çöktü içime kış geldi o yüzden midir? Tuhaf; ama hem hüzün, hem de huzur ile karışık duygular içerisinde yazıyorum, yazımı. Yağmur damlaları pencereme vuruyor, o toprak kokusu ve esen hafif rüzgâr insanı huzura doğru itiveriyor.
Uzun bir yolculuk bizi bekliyor koca kış, sıkı giyinmek lazım. Gerçi Alanya gibi bir yerde soğukluk konusunda çok şanslıyız. Ekimin ortalarında kış geldi deriz biz, ancak. Bu uzun yolculukla her sıkıntıda gardını almak lazım gelecek olan tüm dertlere karşı savunmamızı hazırlamak lazım. Yaza benzemez bu kış yağmuruda aşkı da... Öylece geldiler mi kolay gitmezler, yağmuru hemen dinmez aşkı da, acıtmadan yaralamadan geçmez... Yine oturdum başladım düşünmeye; bakalım bu kış neler bekleyecek beni? Düşünürken kendim de bir şey farkettim eski Mehtap yok kışı düşünürken negatif düşünceler yok. Okuduğum kitaplardır belki buna sebep olan. Demek ben artık belli bir farkındalığa ulaşmaya başlamışım, görmüşüm ki bugüne kadar yapmış olduğum yol başkaymış, yanlışmış ve ben artık başka yola çıkmaya başlamışım. Daha mutlu daha huzurlu çokta umutlu oh mis! Siz siz olun düşündüğünüz tüm olumsuzlukları beyninizde 'iptal' çağrımı yapın samimi söylüyorum. Etkisi çok büyük… Bu kış aşk yılı olacak... Yazılarımın çoğu aşka dair sözler oluyor farkındayım ama aşksız hayat olmaz. Tabiat aşkı, aile, sevgili, dost hepsi birer aşk... Yazımın başında hüzün sardı, demiştim ya şimdi hepsi gitti. Bu kış çok mutlu olacağız başarılarımız kat kat artacak sevdiklerimiz yanımızda olacak bol bol kahve günleri yapacağız sohbetler dedikodular. Çizmelerimiz olacak ayaklarımızda. Şemsiye çantamızda olacak daima... Yağmurdan sonra o toprak kokusu var ya işte o muhteşem! Şu an hislerimin hepsini değiştirmesine sebep olan o eminim... Mutlu hafta sonları sizinle olsun... Bol bol kitaplı ve aşklı günler.