Bi gardaşım megdub yollamış dün deel öndüün. "Amat Emmi, herkez seçimile oğraşır, ayen sen neden
adaylıını goymayorsun? Bizi çolug çocug eline mi düşürücen?" demiş.
Aaa benim gardaşım ne deen sen. Ben taa evin reyisliiini ele geçirmeg uçun oğraşıyom, mebuslug neci? Hem endee işler paraala döner. İlle paran olucag, savırıcagsın beledan gazalı gibi.
Ben zamanın birinde muddar adaylıına niyedlendim. "Oturuub aşşa gediyon, basıyon mühürü, alıyon parayı, gel aday ol" dedim gendi gendime. Mahallede sözü geçgin birki argadaşın evine çay içmeye geddim maasusdan, niyetimi de açıgladım. İlkin bana "Tabi, en münasibi sensin bilader. Desdegleyoz" dediler. Her gördüüme "Aday olaa mı?" deyi sorarım, her gördüüm "Ol, en eyi sen yaparsın!" der. Seçim vagdı yanaşdı, bize bi irakib çıgdı. İrakibin de sügsünü galın, para bol yani. Herif bi savırmış paraları, bizim "Aday ol" deyen argadaşlar alaaabış sürüsü gibi daalıverdiler. Beni görüyorurlar, yollarını deeşdiriyorlar. Canım sıkıldı, sinim seddahım sıyrıldı. Gilig yudmuş bozalag gibi düşüne düşüne yolda yörürkene Durali Emmi deggeldi, derdimi dınlayınsıra "Ulan Amad ne kafanı yoruyon. Aday olmaaver. Sıgma dadlı canını" dedi. O sayada aday olmadım bilader.
İşda bööle. Adaylıg bizöööre deel.
Amadcagalın.