BİLADER
öndüün gene benim av guşlarımdan bi habar geldi. 'Habar ney?' derseniz, habar hu. Hindi bizim esgi ireyis Isbaa'nın Hasan devrindeeki makam şüferleri hindi de deeşmedi, Adem Murad Yücel'in de şüferliini yapıyollar. İkisinin adı da Sülaman. Birine de 'Çekirge' deller. Öteki Sülaman'ın laabı ney, onu bildiim yog. Bana eletilen habar hööle. Isbaa'nın Hasan devrinde beldeler, köyler Alanya'ya baalı deelidi. Isbaa'nın Hasan da beldede, köyde, kömedde düüne, nişana peg gedmezimiş. Hindi ööle mi? Adem, her yere düüne gederimiş. Adem'in düüne geddi köyde kömedde de yeyinti bol olurumuş. Adem'in şüferleri Sülaman'lara bakım eyiimiş. Isbaa devrinde, Isbaa sırf şeerdeki düünlere geddi uçun, Sülamanlar'a engile bakım olmazımış. Sülamanlar gendi aralarında "Ay argadaş, engaadar adam nerdeemiş? Biz hayıladır görmedidig engile köylüyü, kömedliyi" derlerimiş. Hindi, şüfer Sülamanlar kilo alır olmuş. Esgiden geydigleri pantul, çeked, gömleg olmaavermiş. Geçen Çekirge, esgiki gömleenin birini geymiş, içinde tıkıç gibi olaalmış. Gömleen düümeleri patlaavermiş. Bilader ne deyelim. Sülamanlar köy düünlerinden memnunumuş. Gavırmayı, etli bamyayı, etli fasilleyi, üsdü maydunuzlu pilavı, külüglü çorbayı gaşıglar dururlarımış. Emme kiloyu çogca almasınlar. Soona kilo vericeez deyi, sabaala yöşüle gakıb, caddede yörür durullar. Benden deevermesi.Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.