Alanyaspor, uzun bir aradan sonra kendi saha ve seyircisi ile buluştu. Zor da olsa 3 puan alınarak yarıştan kopmadı. İlk yarıda Ankara’da oynanan maçta olduğu gibi evimizdeki maçta da Bugsaşspor bize zor anlar yaşattı. Tribünlere gelenler maç boyunca hop oturdu hop kalktı. İlk yarı bitiminde rakibin eksilmesine rağmen ikinci yarı bunu kimse hissedemedi. Bugün taktik ve teknik konulara hiç girmek istemiyorum ama sadece şunu diyebilirim. Maç başından sonuna kadar sol kanadımız yok gibiydi. İkinci yarı başlamadan önce yazılarımızda ve yorumlarımızda liglerin ikinci yarılarının çok zor geçeceğini söylemiştik. Bunu geçen hafta ve bu hafta daha net gördük. Artık iyi futboldan, göze hoş gelen oyundan daha önemlisi alınacak puanlardır. Rakiplerin konumu ne olursa olsun, zirve yarışı yapan takımlarla ayrı bir motivasyon sağlayarak mücadele ediyorlar. Pazar günü Bugsaşspor'un gollerinden sonra sevinç gösterileri bunların en bariz örnekleridir. Sezon başından beri tüm şanssızlıklar bizimle beraber olmasına rağmen pazar gün ilk kez son saniye penaltısı ile kazanmak mutluluk verdi. Stadyuma gelen 3 bin civarı taraftarın son dakika golü ile yaşadıkları mutluluğun tarifi anlatılmaz. Maça gelmeyenler çok şey kaçırdı. Yazı başlığımıza geçecek olursak, cidden Alanya olarak sınıfta kaldık. Belki lige verilen ara heyecanı unutturdu ama
Alanyaspor'u takip edenlerin bu zorlu maratonda takımın arkasında olması gerekirdi. Pazar günkü seyirci sayısı sezon başı seyirci sayısı ile aynı idi. Liderle aramızda bir puan var ama tribünler boş. Maça gelenlere ayrı ayrı teşekkür etmek gerekir ama Alanya bu değildir. Böyle bir takım İç Anadolu’da, Ege ve Karadeniz’de olsa bu tribünler de boşluk kalmazdı. Takım binbir zorluk içinde şampiyon olmak istiyor ama beklenen patlama böyle günde olmayacaksa son günlerde de olmasa da olur. Eğer sporsever bir bilet alıp destek olmuyorsa, kimsenin konuşmaya hakkı yoktur. Umarız önümüzdeki maçlarda aynı tabloyu görmeyiz. Maç sonu iki taraftar grubu arasındaki kavga maçın ne yazık ki önüne geçti. Hep yapıcı ve birleştirici olmaya gayret ediyoruz ama yaşanılan kavganın ne izahı ne de açıklaması vardır. Maç bitmiş insanlar sevinirken tribünlerdeki kavga ve jandarmanın müdahalesi görüntü olarak da şık durmadı. Maç sonu insanlar rakip taraftar mı gelmiş diye soruyorlardı. Sebebi ne olursa olsun aynı kentin taraftarı birbirine girmez. Alanyaspor tribünleri bunları bugüne kadar yaptıkları ile hak etmedi. Hepimizin hoşgörülü ve sağduyulu olması gerekir. Her iki grubun liderleri de gençleri kavgaya, restleşmeye, gövde gösterisi yapmaya değil sadece takımı desteklemeye yönlendirmelidir. Hepimiz ellerimizdeki güçleri olumlu kullanmalı ve hoşgörülü olmalıyız. Umarım taraftardan sorumlu yöneticimiz halen görev yapıyorsa bu arkadaşları bir araya getirerek sorunu kökten çözer. Aksi halde bu durum gelecek için umut verici değildir.