39.
hükümet, I. Milliyetçi Cephe Hükümeti ve 4. koalisyon olarak 4 partiden oluştu (AP, MSP, MHP, CGP). Demirel başbakanlığında kurulan hükümet, görevini 27 ay sürdürdü.
40. azınlık hükümeti kuran Ecevit, güvenoyu alamayınca 5. koalisyon 41. hükümet olarak, bu kez II. Milliyetçi Cephe adıyla, 1977'de Demirel tarafından kuruldu, ancak 6 ay dayanabildi.
6. ve 7. koalisyonlar DYP-SHP işbirliğinde, 49. ve 50. hükümetler olarak kuruldu ancak, bir fark vardı; ilkinde başbakan Demirel, ikincide Çiller'di.
8. koalisyonun başbakanı Mesut Yılmaz'dı. ANAP-DYP birleşimiyle, ANAYOL Hükümeti olarak, 1996 yılında kurulduğunda, 3 aylık bir ömrü olacağını kimse tahmin edemezdi.
DYP'nin bu kez ortağı Refah Partisi idi. Erbakan'ın 1996 yılında, ilk ve tek başbakanlık görevi aldığı 9. koalisyon hükümeti, Türkiye Cumhuriyeti'nin 54. hükümeti oldu ve REFAHYOL adıyla, yaklaşık 1 yıl görev yaptı.
10. koalisyon hükümeti, yine Başbakan Mesut Yılmaz tarafından, 1997 yılında ANASOL-D adıyla ve 55. hükümet olarak kuruldu. ANAP'ın ortakları bu kez DSP ve DTP idi ve dışarıdan CHP tarafından destekleniyordu. Yaklaşık 19 ay iktidarda kaldı.
Türkiye, 57. hükümet ile son kez ve 11. koalisyonu gördü. Başbakan Ecevit'in, 25 Mayıs 1999 tarihinde kurduğu ve 18 Kasım 2002 yılına kadar sürdürdüğü iktidarı, genel seçim sonucunda AK Parti hükümetlerine devretti.
64 yıllık tek partili dönemlerden geriye kalan 28 yılın içinde, 27 Mayıs 1960 darbesinde iki kez kurulan ve toplam 17 ay süren Cemal Gürsel hükümetleri ile 12 Eylül 1980 Askeri Darbesi sonrası, Bülend Ulusu başbakanlığında 21 Eylül 1980'de kurulan ve 40 ay süren "sivil olmayan hükümetler", toplamda hayatımızdan 5 yıl (57 ay) çalmıştır.
Şimdi şapkamızı önümüze koyup düşünelim. Bütün bu hükümetler, bu çabalar Türkiye'ye ne getirmiş, ne götürmüştür?
Bugünden sonra siyasiler ellerini değil, bedenlerini taşın altına koymalı. Artık, "Ben yokum" ya da "Dün dündür" demek gibi bir lüksümüz olmamalı.