‘Bana mutluluğun resmini çizebilir misin Abidin? Buna da ne tuval yeterdi; ne boya…’
Mutluluğun resmi çizilebilir mi bilmem; ama mutlu olunabilir. Fakir için paradır mutluluk; zengin için daha çok para, tembel için daha çok uyumak… Kimileri mutluluğu maddi alanda, kimileri manevi alanda, kimileri ise hem maddi hem manevi alanda edinilebilecek bir ruhsal hal olarak ele almışlardır.
Mutlu olmak sanıldığı kadar zor değildir esasında. Mutluluk kendimizi sevmek, kendimize değer vermektir. Mutluluk; bazen bir telefon açmaktır, karşınızdakiyle gülümseyerek konuşmaktır. Bir çift tatlı sözdür, yumuşacık bir dokunuştur. Şükretmeyi bilmektir. Bazen kedinin kuyruğu, bazen köpeğin dostluğudur. Büyük bir kedi, kuyruğuyla oynayan küçük bir kediye sormuş: “Neden kuyruğunu kovalıyorsun?”. Yavru kedi, hemen yanıt vermiş: “Bir kedi için en güzel şeyin mutluluk, mutluluğun da kuyruğum olduğunu öğrendim. Bu nedenle kovalıyorum, yakaladığımda mutluluğa kavuşacağım.”. Bunun üzerine yaşlı kedi şöyle demiş: “Gençken ben de mutluluğun kuyruğum olduğuna karar vermiştim; ama şunu fark ettim ki ne zaman onu kovalasam benden uzaklaşıyor, ne zaman kendi yoluma gitsem hep peşimden geliyor.”
Mutluluğu kovalamayı bırakıp yaşamaya bakın. Emin olun ki kendisi size gelecektir. Mutlu bir ömür geçirmeniz dileğiyle…