Müslümanlığın ilk dönemlerinde eğitim ve aydınlanma esastı.
Peygamber efendimiz (SAV) çevresinde bulunan herkese ilim emrederdi.
Bir hadisinde "İlmin fazileti, ibadetin faziletinden daha çoktur" demiştir. (Rüdani/Büyük hadis külliyatı- 190)
Enes'ten başka bir rivayetle şu hadis zikredilir.
"Yeryüzündeki alimler gökyüzündeki yıldızlara benzer. Kara ve denizin karanlıklarında o yıldızların ışığında yürünür. Yıldızların ışığı söndüğü zaman, yoldakiler şaşırıp kalırlar." (203)
İlim öğrenmek sanıldığı kadar zor değildir.
Yüce Rabbimin kitabı elimizdedir.
Diyelim ki okudunuz ve anlamakta zorlandınız.
Peygamber efendimizin (SAV) sahih hadisleri mevcuttur.
İlim alimlerinin yüzlerce kitabı vardır.
Her birinden faydalanmak mümkündür.
Kaldı ki, halis niyetlerle öğrenmeye çalışırsanız öğrenirsiniz.
Çünkü bu Allah'ın sözüdür.
"Zenginliği istediğime, ilmi isteyene veririm."
Bu nedenle;
Kur'an "oku" ile başlar.
Türkçesi "tekrar okunan kitap" demektir.
Fakat maalesef en az okunan kitaptır.
Bunu yakınlarda Diyanet İşleri Başkanlığı da açıkladı.
Türkçe Kur'an'ın okunma oranı yüzde 8.
Belki Müslüman coğrafyada bu kadar bile okunmuyordur.
Okuyanların da ne kadarını anladığı meçhul.
Kur'an'ı okumak önemlidir ama anlamak daha önemlidir.
Hz. Aişe der ki;
"Okuyup da anlamayanların hali, kitap taşıyan eşşeğin hali gibidir."
Dünya okumuş cahillerle doludur.
Ve cahilin en tehlikeli olanları da bunlardır.
Çünkü bunlar toplumda okumuş insanlar olarak bilinir.
Saygı görür, iltifat alırlar.
İnsanları yönlendirir, önderlik yaparlar.
Dünyalık uğruna ayetleri evirir çevirir, edebiyat yaparlar.
İnsanları Kur'an dışı hurafelerle oyalar dururlar.
Sonra da saraylarına gider, kasalarındaki paraları sayarlar.