Bilader muraylanmag gibi olmasın emme gardaşlarım bana her gün bi çoval megdub yollayollar. Megdub sebil, gırla, bildiin gıyamed gibi. Hangısını yazıcaamı şaşırıyom.
Bi gardaşım hööle demiş: "Amat Emmi ben İstambol'da okuuyom, öörenciyin. Senin yazılarını böyük işdahıla takip ediyoruun. Bazan Alanyalı argadaşlarıla aramızda bereyi gonuşuyoruyuz. Hindi bag, en gözel lafımızı sööleyoruyuz: Önden gaçana tovug, arkadan kovalayana foraz deller. Saalıcaala gal Amad Emmi."
Ende dile havaslı olmanız eyi. Eferim size. Eyi okun da böyüg adam olun haa.
Bi megdub taa var. "Selamun Aleyküm Amat Emmi. Ya ben seni her gün okuucam deyi bobamdan dayağı yeyom. Bobam, 'Hergün endee adamı okucaana ilkin dügganı aç da işini yap' deyoru. Senin tiirekin oldum Amad emmi, sabahı bile begleyemeyom gari. Bi de bana bi gız isdever. Sen esgi topragsın, becellersin endee işleri. Hadi gal saalıcaala" deyoru.
Esgi öküzün evlee derin olur. Benim bitiriverdiim gız aşaamıla eve geldiinde ayaanı bile ısıcag suda yıkar. Ööle hızmatlı olur yani. Sana gızı isdeeverem, bobası vermez de naz ederse geli gederiz. Başga gız mı yog. Bi de bobana selamımı söölever. Benim yazıları sana okudsun. Gelisem yanna golunu ganadını gırar, boynuna asıveririm.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.