BAZILARI, “Alanya süper bir markadır”, “Doluluktan patlıyoruz”, “Alanya olduğu haliyle potansiyelinin zirvesindedir” diyedursun, kış günlerinin gelmesiyle Alanya'da bambaşka bir dönem başladı.
Ödenemeyen borçlar ve dükkan kiraları sonucu icra dönemi.
Her sene yaz sezonu sonrası başlayan bu fantastik dönem, esnafın acil para arayışı ile başlar.
Önce bankadan kredi almaya çalışmasıyla, bankadan yüz bulamayınca çeşitli karanlık figürlerden para temin edilmesiyle devam eder, ayağından vurulması ve gazetelerin üçüncü sayfasına manşet olunması ile son bulur.
Birtakım karanlık figürlerden para alamayanlar ise icra dönemini atlatamaz, bazıları dükkanlarıyla birlikte, bazıları ise bir daha bulunmamak üzere ortadan kaybolur.
Yeni bir yaz sezonu başlayıncaya kadar icra dönemi ortalarda görünmez, ininde, pusuda dükkanlara taşınıp yaz sezonunda kirasını ödeyemeyecek ve ağına düşecek yeni kurbanlarını bekler.
Peki, bu icra canavarına karşı koyacak bir yiğit yok mudur?
Dolarla birlikte artan dükkan kiralarını düşürecek, kiraya limit koyacak, canavarı yenecek bir yiğit?
İşin bilmediğim birçok yanı olabilir ancak benim gördüğüm kadarıyla bu çözülemeyecek bir sorun değil, sadece kimse el atmaya yanaşmıyor, esnafın mahvolmasına göz yumuluyor.
“Böyle gelmiş, böyle gider” kafası Alanya esnafını bu duruma getiren aslında, başka da bir şey değil.
Dükkan kiralarını dövizle değil de kendi paramızla ödesek, dükkan sahiplerine aşamayacakları kira limitleri koysak, bu şekilde gelir/kira oranını biraz daha dengelemeye çalışsak fena olmaz mı?
Belediyenin elinden bu kadarı da mı gelmez?
Hep derim, şimdi de diyorum: İstendiği sürece her şey yapılır, her şey yoluna konulur.
Eğer yıllardır esnaf bu canavarın kurbanı oluyorsa ve bu konuda herhangi bir şey yapılmıyorsa, buna göz yumuluyordur, başka bir şey değil.
Demin de dediğim gibi, işin daha bilmediğim birçok yanı vardır, bundan eminim.
Bunlar sadece düşünceler, yargılar değil, yanlış anlamayın.
Esnafın ekonomik sıkıntısının bitmese bile “daha idare edilebilir” bir duruma gelmesi dileğiyle...