Bilader, engi Alanya'da o esgi ısıcaglıg galmadı. Havanın ısıcaglıını demeeyom, o Alanyalılar'ın esgi ısıcaglıını. Esgiden billenirdig her hafda emme hindi kimse kimseyi araab sormaayoru. Milled bi para telaşesinde. Parası olan da 'Yog' deyoru, olmayan da.
Öndüün bi tanıdıg yanıma yanaşdı, "Amad emmi! Bişey sorucam sana. Bööle biisel insan var, ne zamandan beri görmediimiz. Esgiden Mamıdseydi'den bi herif varıdı, perşembe gün aaşam şeerde dolaşır "Yarın Cuma" deye deye para toplarıdı düggencilerden. Eyi de para toplarıdı. Engi herifi bilin mi Amad emmi sen? Sağ mı engi herif ta? Çogdandır görmedim. Bi Gocaasanlılı Duran'ı görüyom. O da gocamış gari" dedi.
Gari annadıverdim. O adam Mamısedili deel, Çakallar köyünden. Adına İbraam Ağa delleridi. İbraam Ağa'nın para pul durumu eyike bi tek cuma günleri "Böön cuma" deye deye para toplarıdı. İbraam'ın bi ara para durumu gevşemiş, perşembe ve cuma günleri para toplamaya başladı. Perşembe günü "Yarın cuma" der, para isderidi. Ondan soona mangırlar yedmeeverinsire hem çarşamba, hem perşembe, hem de cuma günleri para toplamaya başladı. Çarşamba günü "Yarın deel, taa öbürsü gün cuma" deye deye para toplarıdı.
İbraam taa sağ. Köyünde. Şeere inmeverdi gari. Şeer eskisi gibi deel, böyüdü. Kimse kimseyi tanımayoru, onun uçun gelmeeyoru.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.