DEE
esgilerde Gocaoolanlı Memed deyi bi herif, Sedire'de bi eve iç güyesi olmuş. Hindi Gocaoolanlı'yı beliki bilmeyen vardır, bura nere bi deeverem. Şıhlar'ın altı, Beyreli'nin yanıbaşı. Memed az tembelce bi herifimiş, işi gücü de heç hazedmezimiş. Her zaman "Bi çoval bosdan, ye yan gel yat Osman" deyi türkü çıırırımış. İşleri tıkırındamış, yer, içer, gezer, yatırımış. İç güyesi girdii evin de tarla tapanı çoomuş emme lekin Memed tarla tapan işini heç hazedmezimiş. Memed'i, Gocaoolanlı'dan agrabaları ziyarete gelmiş. Bayaa bi hoş beşden soona Memed'e sormuşlar, "Memed, Sedire'de işlerin nahıl? Napan, nişlen burda? Nellerde uçan, seken? Niş dutan?" deyi sormuşlar. Memed "Napaam bilader, o deelden gıldırayom. Burda çalışıcag bi vaziyed yog. Bu köyde üç gün cenaze olur, üç gün de düün olur. Geri bi gün galıyoru, o gün de yatıb, aşşa gediyom, gendimi dinlendiriyom. Çalışıcag vakıd yog" demiş. Agrabalarının Memed'e canı galmış, "Keşge bizde de engile olsa, hergün sabah 5'de gakar, aşamın garanısına gadar çalışırız hergün. Engi dünyada iç güyesi olmag varımış, gendini gurtardın ulan Memed" demişler.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.