Endee bizim Alanya'nın meşur gara cavalarına binib de, düşmeyen yogdur. Hasan deyi bi gardaşım da cavadan düşmüş, megdub yollamış bana, hööle annadıveriyoru:
"Ay Amat Emmi nahılsın? Hindi bende bi gara cava var, yokarı bizim yaylaya geddidim. Durbannas'a muharın ora. Ötüüzden aarı geliverikene yokuş aşşa deyi moturun kontaanı kapadıverdim, üsemesine benzin yolemen olmasın deyi. Gedib dururun, garşıma gıvrag bi dönemeç çıgdı. Dönemeci alamadım, moturun tekeri gaydıında aşşa dooru debellendim geddim. Allah'tan beşey olmadı bana emme motur külüfan oldu. Gendine eyi bag Amad Emmi."
Ben de çog düşdüm cavadan. Emme düşüşümün birini heç unudamam. O vakıt gencim, bekarım. Yokardan aşşa dooru söökendim, kontaa kapadıverdim motur benzin yagmasın deyi. Çeşmenin başında gızlar var. Gızları görünsüre muraylanmag geldi içimden. Elimin birini saldım, teg elimile sürüyom gari moturu. Gızlar da bana dooru tanıyoru. İçlerinden birine de yangınım. Ben de gızlara dooru tanırkana motur çörezin içine girdi. Bi serildim emme manda boku gibi yapışaaldım. Motur öndee debelleniyoru, ben arkada. Hayılaca bi süründüm. Gagdım, dizlerim parçalanmış, şalvar kırk pinçe olmuş. Yangın olduum gız da ötedenaarı kikir kikir gülüyoru. Yer delig olsa içine giriceedim bilader. Endee cava yüzünden çog malamat oldum.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.
OK 1