Bilader endee bizim gara cavalara binib de, yere gövre çovalı gibi serilmeyen yogdur endee Alanya'da. Fatih gardaşım da cavadan düşmüş, hööle annadıveriyoru:
"Ay Amat Emmi nahılsın? Bak bi şunu deveren sana, ben engi senin yazılarınıla böyüdüm, her gün alırın engi gazeteyi, okur okur kikir kikir gülerin. Ben seni okuup, gülerkene anam içerden "Aaa guduz okuna oğrayasıca zabahtan beri ne gülen!" deyi çırınır. Hindi bak Amat abi, beşey de ben anladıveren sana. Hindi öndün vara, bende bi gara cava var, yokarı bizim yaylaya getdidim. Durbannas'a muharın ora. Geri ötüüzden aarı geliverikene yokuş aşşa deyi moturun kontaanı kapadıverdim, üsemesine mazot yolemen olmasın deyi. Gedib dururun, garşıma gıvrag bi dönemeç çıgdı. Dönemeci alamadım, aşşa dooru debellendim geddim. Allah'tan beşey olmadı bana emme motur külüfan oldu. Gendine eyi bag Amad Emmi."
Ben de çog düşdüm cavadan. Emme düşüşümün birini heç unudamam. O vakıt gencim, bekarım, yasdıgları apışımın aana alıb yaddım vakıtlar gari. Yokardan aşşa dooru söökendim, kontaa kapadıverdim motur mazod yagmasın deyi. Çeşmenin başında gızlar var. Gızları görünsüre muraylanmag geldi içimden. Elimin birini saldım, teg elimile sürüyom gari moturu. Gızlar da bana dooru tanıyoru. İçlerinden birine de yangınım. Ben de gızlara dooru tanırkana motur çörezin içine girdi. Bi serildim emme manda boku gibi yapışaaldım. Motur öndee debelleniyoru, ben arkada. Hayılaca bi süründüm. Gagdım, dizlerim parçalanmış, şalvar kırk pinçe olmuş. Yangın olduum gız da ötedenaarı kikir kikir gülüyoru. Yer delig olsa içine giriceedim bilader. Ende cava yüzünden ben de çog malamat oldum.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.