Evlenmeg de eyice zora vardı gari


Benim bi abbab var. Endeenin bi oolu var. Oolan nerdese tooma çekesoldu. Gartıdı getti. Öndüün abbaba sordum. "Keloolanı ne zaman evericen bilader?" dedim. "Amad Emmi ben endeene biseel gız buldum, beenmedidi. O zaman beenseedi birini alıvericedim. Elimde avıcımda bişeyler varıdı. Elimde avıcımda dedisem fasilleyi deyom bilader. Parayı deyom. Muşmala parası varıdı. Gabag parası varıdı. Endee paralar da bitti. Öndüün avradıla bi hesabladıg. Düün edmeg ataş pahası olmuş. Bi ev ne isdemez? Keloolanın çamaşır mekinesi yog, buzdolabı yog, aletirigli zobası yog. Bi döşşeg, yorgan digdirsen bi ton para. Gerçi hindi paran varısa herşey var. Ev düzmeg bi günlüg iş. Gel gelelim para yog. Engi keloolanı ben nahıl everiveren" dedi.
Engi keloolanın adı da Amat. Benim adaş. Hööle kafasının tüü ıcıg döküg, zıravıt gibi bişey. Sulag yerde mi böyüdün ay Amad'ım. Öndüün keloolanı bi gördüm. Icıg da zayıflamış, güzlüg fasille çalısı gibi olmuş. Icıg o deelden dilleştig. "Zamanında gocanın bulduglarını beenmedig. Hindi ben buluyom, goca para yog deyi alıvermeyeru" dedi. Ben de "Oolum Amat, köyden kömedden bişey bul. O gadar mesarifli olmaz" dedim. Hindi evlenmeg zora vardı bilader. Esgiden bi yorgan digdirilir, bi yüglüg çagdırılırıdı, iş biteridi.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.