Bilader böön size dee esgilerden bi duz hikayesi annadıvericem. Duz deeb de geçmen, esgiden duz çog möhümümüş. Ööle goley de bulunmazımış. Alanya'nın Yörügleri develerile dee Gonya'dakı Duz Gölü'nde duz toplamaya gederlerimişimiş. Yörük herifinin biri enişlerden iner, yokuşlardan çıkar, biseel oğraşır, Alanya'ya duz getiririmiş. Engi herifin avradı da ööne gelene duzu veriveririmiş. Herif de avrada ökelenirimiş. Bigün herifin imanına tag demiş, "Avrad engi duzun gıymatını öğredmeg uçun, getirmesinin zahmetini belledme uçun seni de bi duza götürüceem" demiş. Gari avradıla yola çıgmışlar, eniş inmişler, yokuş çıgmışlar, uzadmaalım, bilader avrad engi duzu getirmesinin zaametini görmüş. Ööle ona buna duz vermeye töbe edmiş. Ondan soona duz isdemeye gelenlere hööle derimiş: "Engi işin enişi de var, çıkışı da var, ben benimkini vermem, herifin duzuna da garışmam" derimiş. Gari duz isdemeye gelenler de engi vakıddan soona avıçlarını yalamışlar. Hindi duzun en eyisi 1 lira. De gabbe deli günler de. Duz da bi vakıdlar altınımışımış. Ööle demen bilader, engi duzu davara yaladırlarımış, yemeglere gatarlarımış, çökelee, sadeyaana gatarlarımış. Taa bende hayılaca duz hikayesi var. O hikayeleri soona annadıvericem.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.