Benim abbab bi dogdur var, öndüün yanna oradıdım. Dogdur bi boy güler. "Neye gülen endööle a bilader" dedim. "Amat hendere bi otur sana bi şey anladıvericem" dedi, anladmaya başladı:"Hindi benim bi hasdam var, yaşı hööle yetmişin üsdünde. Hani dellera, yaş yetmiş iş bitmiş. İşde öle bişey. Adamda şeker var, bööregleri hasda, bağırsıgları gevşeg çalışıyoru. Icıg da nefesi daralıyoru. Yalınız ende adamın aklı fikri öteki işde. Senden evel gene burdaadı. Öndüün geldinde, "Dogdur hindi yeni haplar çıgmış, mekineyi oynadıyoruumuş. Eddimal ben de endee haplardan içsem, mekineme eyi gelir mi ola" dedi. "Deneriz emmi" dedim. Endee hapın birini yazıverdim. Herif geddi, böön gene çıgdı geldi. "Dogdur yazıverdiin haptan aldım. Addım, emme oğraşdım oğraşdım ataşlamayı yapdıramadım. Eddimal ataşlamag uçun da bi hap varmola" dedi. Hindi ben de endee adamın mekinesine ataşlamayı nahıl yabdırırız ola deyi düşünüb dururun. O hindi aklıma geldi de, ondan gülerin. Ulan Amat, sen de tam üsdüne çıgdın geldin. Emme lekin endeni kimseye deme."A benim dogdurum. Endööle lafı bulmuşum, içimde mi dutucam. Ihıcıka yazıverdim emme kimseye demedim.Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.