ÇOCUKLAR
sosyal ortamlarda boy gösterdikçe, hem size olan bağımlılıklarını azaltıyor, hem yeni beceriler ediniyor, hem de kim olduğunu keşfediyorlar. Her ne kadar sosyal gelişimini önemsiyor olsak da, çocuğumuzun sosyal yaşamının anne babaların hayatını zorlaştırdığı anlar az değildir.
Bunlardan bazıları; Akran baskısı son yıllarda hiçbir zaman olmadığı kadar güçlü. Çocuğunuz kalabalığa ayak uydurmaya çalışıyor gibi görünse de, aynı zamanda bir grubun parçası nasıl olunur, bunu keşfediyor. Bir yere ait olmak ile kendisi olmak arasındaki dengeyi bulmasında ona yardımcı olmalısınız. Gerçekten önemli olmayan meselelerde, farklı olması için ısrarcı davranmayın. Saçını uzatsa ya da elbise gitmese ne kaybeder? Ancak büyük, önemli meseleler konusunda dikkatli davranın. Çocuğunuzun tehlikeli şeyler yapmasına ya da çok sevdiği şeylerden gruba ait olmak uğruna vazgeçmesine izin vermeyin; sakin bir şekilde müdahale edin. İyi arkadaşların, onu olduğu gibi, tüm yönleriyle kabul edeceğini açıklayın.
Bir diğeri; bir gün en yakın arkadaşı, diğer gün ise ezeli düşmanı olabiliyor. Bir hafta boyunca onları ayrı görmeniz mümkün değil. Bir sonraki hafta ise çocuğunuz size geliyor ve birkaç gün önceki ruh ikiziyle artık konuşmadıklarını söylüyor. Kardeşler arasında da gördüğümüz, benzer bir durum yaşanıyor. Yani çocuğunuz çokça üzülmekte ve hayal kırıklığına uğramakta. Bu nedenle, yanında olduğunuzu belirtmeyi ve empatiyle çocuğunuzu dinlemeyi ihmal etmemelisiniz. Çok yakında ustalaşacak ve pek çok yetişkinden daha hızlı bir şekilde aldığı yaraları tamamen iyileştirerek ilişkisine devam edecektir. Ona kendi becerilerini kendisinin ortaya koyması için zaman ve alan tanıyın. Ancak sıkıştığını ve çaresiz hissettiğini gördüğünüzde müdahale edebilirsiniz. Müdahalenin çocukları bir araya getirecek bir toplantı ayarlamak olması yetecektir.
Bir diğer sosyal sorun; Çocuğunuz kendini yalnız, sevilmiyor hissediyorsa hemen durum analizine geçmelisiniz. Bu duygular, uzun süre hissetmesini ve deneyimlemesini istemediğimiz; kendisine dair olumsuz pek çok etiket edinmesine neden olabilecek duygular. İlk yapabileceğiniz şey, hissettiklerini dillendirmesine yardımcı olmak. Ardından mutlaka okula gidin ve öğretmeni/ öğretmenleri ile görüşün. Çocuğunuzu sınıf içinde, diğer arkadaşlar arasında gören o olduğundan, hem gerekçelere hem de çözüme ilişkin pek çok ipucu sağlayacaktır.
Ve son olarak; Cinsiyetler arası savaş 6-8 yaşları arasında başlar ve bazı çocuklar için uzun yıllar devam edebilir. Bu yaşlarda özellikle, çocukların zihninde, “kızlar nasıl olmalı” “erkekler nasıl olmalı”ya ilişkin değişmez pek çok kalıp vardır. Onlara göre iki cins birbirinden tamamen ayrıdır. Biri diğerine göre bütünüyle aptaldır, anlaşılmazdır, iğrençtir, uzan olması gerekir. Aslında bu sürecin amacı, cinsiyet rollerini anlamalarını sağlamaktır. Yani işlevsel de bir yanı vardır. Ancak yakın arkadaşlıkların da bu döneme kurban gidişine sık rastlanır. Genellikle çocukların kendi seçimleri değil de, akran baskısı sonucu oluşur. Dikkatli olun, diğer çocuklardan uzak, “sizin ayarladığınız” zoraki görüşmeler, yakınlıklarını korumalarına yardımcı olacaktır. Çocuğunuz eski dostu tarafından, cinsiyeti nedeniyle istenmediğini hissediyor olabilir. Mutlaka bunun kişisel bir durum olmadığını, yaşananların kendisi ile ilgili olmadığını ve bir süre sonra değişecek bir durum olduğunu ona söyleyin.