Orduya kuruldu tuzaklar,
Vatandaşa atıldı kazıklar,
Ferman yazar fermansızlar,
Hak geçinen nice haksızlar.
Bu ne hal bu ne kuruntu,
Oğullar, yandaşlar çok mutlu,
Kutularla dolarları yuttu,
Haram yedi, helali unuttu.
Delil karartıp feneri örttünüz,
Zordan istifa etti dördünüz,
Teröre tavizle neyi çözdünüz?
Devletin başına çorap ördünüz.
İmralı’ya giden heyetler,
Bu hatalar bu gaflar,
Eşkıyaya verildi nice aflar,
Bir de Suriye’de hakkı haklar.
Gemiciklerle kuruldu filolar,
İhlal edildi bütün kurallar,
Gizli hesaplara aktarıldı paralar,
Hala boş yere atılır bu naralar.
Asıl vatandaşların korkusu,
Mağdur eder, oynar mağduru,
Kalmadı işin eğrisi doğrusu,
Bu kadarına da pes doğrusu.
Oy alındı makarnaya bulgura,
Memleketi çevirdiniz kalbura,
İtibarlarımız düştü nalbura,
Bak gidersiniz Yüce Kurula.
Evlat, yeğen karakol mu denetler?
Uday’a mı, Kusay’a mı özendiler?
Doğrusu çok çok hayretler,
Ayıptır, çok ayıptır beyler.
Yalandan talandan MAT bıktı,
Sıfır sorununuz da kof çıktı,
On bir yılınız hep can sıktı,
Artık bu işin çok cılkı çıktı.
Mızrak çuvala sığmıyor beyler,
Mevla’m neylerse güzel eyler,
Artık size verilmez reyler,
Cümlenize güle güle beyler.
NOT:
Sonuç olarak diyorum ki: Az söyledim, söyleyeceğim çok, lakin sizlere verecek param yok.