CHP’nin 34. Olağan Kurultayı, Demokrasi ve Değişim söylemlerinin öne çıkmasıyla, toplumun önemli bir kesimine, ciddi anlamda umut pompalamıştı.
Kurultayın ilk gününde, Genel Başkan Kılıçdaroğlu’nun konuşması, umutları umutsuzluğa dönüştürdü.
CHP’nin 6 okunda hala demokrasi yok.
Değişimin ise hangi yönde olacağı belli değil.
Sağdan transferlerle, eski tüfek CHP’lilerin partiye davet edilmesiyle, neyin nasıl ve hangi yönde değişeceğini kestirmek zor değil.
Tutuklu milletvekillerinden söz ediliyor.
Bunlar CHP’li miydi?
CHP milletvekiliyken mi içeri girdiler?
Yoksa CHP, şu ya da bu nedenle yargılananları, yargının elinden kurtarma adına mı bunları listesine aldı?
Türkiye darbeler ülkesiydi.
Bürokratik oligarşinin vesayetinde bir demokrasi oyunu oynanırken, siyasetçilerin göstermelik bir biçimde parlamentoda yer alarak güya yasama görevini yerine getirirlerken, kendi içlerinden de bir yürütme oluşturulurken, asıl yasama ve yürütmenin rotasını, MGK’daki askerler belirliyorlardı.
Türkiye ilk defa, bu çirkin görüntüden bir ölçüde de olsa kurtulma başarısını göstererek, yasama ve yürütme özgürleşme ve işlevselliğini kazanma noktasına gelme sürecinde!
Bu olumlu süreci, tüm siyasi partilerin ve de parlamenterlerin özellikle liderlerin desteklemesi gerekirken, bürokratik oligarşinin özellikle darbecilerin tetikçileriyle, bir parçası olan bazı beyinlerin yargılanmalarına bir siyasi partinin, bir milletvekilinin ve de liderin tepki gösterip bunlara sahip çıkması, hem demokratik gelişime, hem de demokrasinin bir parçası olan parlamentoya en büyük saygısızlıktır.
CHP’nin bu 34. Olağan Kurultayı bir milat olabilirdi.
AK Parti ve de lideri iktidar yorgunu.
Son aylardaki uluslar arası ilişkilerdeki kaos, özellikle de İsrail ve Suriye karşıtlığı iktidarı büyük ölçüde sarstı.
AK Partinin son yıllarda, dini referansları öne çıkartması, dinsel arayışların ve de etkinliklerin artması, Gülen Cemaatiyle özdeşleşmesi, özellikle de bürokratik yapıda cemaatin etkinliğinin medyaca öne çıkarılması, AK Parti’ye şu ya da bu gerekçeyle destek vermiş olan, liberallerin, demokratların ve bazı aydınların belli kaygılar taşımaya başlamaları nedeniyle AK Partiden hızla uzaklaşmaya başladıklarını söylemek mümkün.
CHP işte böylesine kritik bir süreçte, AK Parti iktidarına alternatif olabileceği bir süreçte, hem demokrasiyi hem de sözünü ettiği değişimi, bugünün dünyasının somut koşullarına uygun bir söylemle perçinleme yerine, hala Yirminci Yüzyılın ilk çeyreğinin değerlerine öykünerek, yirmi birinci yüzyılın en dinamik ve karmaşık yapısına çözüm olarak sunmaya kalkmak, ileriye değil, geriye çark etme anlamına gelir! Biz yine de, CHP’nin 34. Olağan Kurultayının, hem CHP hem de ülkemiz için yararlı sonuçlar vermesini diliyor, yeni oluşacak yönetime de başarılar diliyoruz.