Bilader, Alanya'da evleri olan bi Alaman ayilele tanışdırdılar beni. Esgi Çarşamba Bazarı'nda evleri var. Evlerine birki sefir beni musafir eddiler. Ortada böyüceg bi çanaan içinde koz içi var, payam içi var, fındıg, fısdıg var. Ööme godular, enginlerile ıcıg ertiglendim. Yanı başında bi de Alanyalı oturur. Alanya'nın bayaa köklü ayilelerinden biri. Bizim Alamanları Türk adedlerine alışdırmışlar. Ardından Türk gayfesi geldi. Bildiin alimyon çaydanlıgda çay demlemişler, çayı da içdig. Bi de gabag dadlısı edmişler, üsdü kozlu, tahınlı, yan tarafındakı gonşusu tarif edivermiş, ıcıg da yardım edmiş, gözel olmuş. Bereked engirde Alamanca bilen bi herif var, o da aldda beerde otururumuş, enginin sayasına cavırcada bi zorlug çegmedig. Zaten benim abbablar bayaa bi Türkçe'yi bellemişler. Gari engaadar yeeb içdigden soona o cavırca bilen keloolana "Sööle enginlere de, yedig, içdig, ölmüşlerinin uruflarına bi fetiha edivereem" dedim. Gari ellerimizi açdıg, bi de fetiha okuuverdim.
Taa engi lafın öörü var emme yeri bitirdig. Ardını bazarörtesi günü yazıverem.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.