Esgiden, çocukana şeere gedip, çarşıyı geziceez deyi canımız çıkardı. Anamıza, bobamıza irezillig ederdig, "İlle bi şeere gedelim" deyi. Şeere gedicemiz vakıt da bi hafda evelden habarımız olurdu, o hafda bidmezidi bi tüllü. Şeerin düşünü gurardıg. O zamanın şeerini düşünün gari. Şeer olub da, bir ki düggen varıdı. Hindi aşşa yokarı hergün şeerdeyiz. İki yanda gırlanlayoz. Şeerin havası adamı muhaldıyoru. Her tarafda araba carıltısı, adam carıltısı, çalgı carıltısı, egzoz dumanı var. İki yanda hemene sıçırayan adamlar var. Her yer para duzaa olmuş. Moturu gocag yer bile bulamaayon galabalıgdan. Cavır bile gelir gelmez ende Alanya'ya gendini ya deniz kenarına atıyoru veyahud motelinden heç çıgmaayoru.Esgiden can addığımız şeerden hindi eyice yirendim gardaşım. Hööle deyom, bi dağ köyüne gedsem, bi oda bi yerde aylarca galsam, kafamı dınlasam deyom gendi gendime. Hindi bu dediglerimi okuup da "Amad kafayı bozub geli heralda" demen emme durum bundan ibared. Ende şeerin heç dadı duzu galmadı. Allah sonumuzu hayır etsin.Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.