Bizim bi ahbabın oolu var bilader. Gonaklı'da çapıdcılıg yapar. Kafadan ıcıg ayaz olduu için, Ayaz Musdafa deller. Herkes eyi tanır.
Öndüün o tarafa dooru bi yolum düşdü. Dükganına bi oorayan, bobasının bi halını hatırını soraan dedim. Vardıdım dükganına, gilik yutmuş bozalak gibi oturur. Beni görünce tingede düştü. "Ulan a Mustafa! Gene malaan sarkmışa. Derdin ne?" dedim.
"Ay Amat Emmi, hoşgeldin. Eyiki geldin. Engi cavıllar beni öldürücek" dedi, başladı annatmaya:
"Evel zaten bi şey satamayoz. Yakında kafamda tüy bilenek galmaacak. Sabaala, dükganda ıcık işler varıdı. Atletile şortu çegdim üsdüme, başladım dükganın içinde gurdanmaya. Pantulu, gömlee cilet gibi ütületdidim. Gırışmasın deyi, benim dükgandakı soyunma gabinine gözelce çıkardım. Az eveli gedeen de üsdümü geyineen dedidim, yok benim sırt baş. Dükgana cavır müşderilerden başkası girmedi. Benim pantulula gömlee çalmışlar Amat Emmi. Malamat galdım ortada. Napaan hindi ben?"
Bunnarı annatınca, beni bi gülmek aldıı bilader. "A bilader seni de mi düşünen. Evel sen de pantul-gömlek satarsın. Birerini geyiver" dedim gari.
Durum engöle bilader. Allah ecir versin engi esinaflara. Galın saalıcaala.