Öndüün kafamın ayarı ııcıg yerinde deelidi. Napaan, neredeen derken gara cavaya adladım birisiilen Urumdaş'ın garşısındaa Sülümenler'i buldum. Biri "Gargı çayının çıgdıı yere Urumdaşlı Topal Hasan'ın çocugları pignig yeri açmış. Gözel kebab bişiriyollar. Dadına bi bag" dedidi. Vakıt bulub gedemedidim. Topal Hasan'ın çocuglarını dee esgiden beri bilirin. Bülüclü tovug gibi biaraya billeniller, ortag iş yapallar. Kimisi pılastig doorama yapar, kimisi pignig yeri çalışdırır. Ali, Yusuf, Memed, Süleeman, Amad, hepisi de hünelli. Erkan pignig yerinin başında duruyoru. Bilader gedmediiseniz engi Urumdaş'ın garşısında Topal Hasan'ın çocuglarının yerine bi gedin. Durbannas'dan inebilisiniz. Urumdaş'dan da gedebilisiniz. Heç edemezseniz Şarapsa'dan yokarı aaverin, zavadanag engire varırsınız. Engirde gözel teze davar eti satıyollar. Balıglar suda küpleeyor, oynaayor. Gargı Çayı engirden çıkıyoru bilader. Manzara gözel. Bi gece üyüdüm köyde. Sabalaa soba sönmüş, üşümüşüm, gagdım, bomba gibiyim. Alanya'da uyandıımda çurfalıg kayıdı gibi her yanım dökülürdü. Sülümenler'de üyüdüümde ne aarım galdı, ne sızım.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.