ALANYA'DA bir esnafa "İşler nasıl?" diye sorduğunuzda alacağınız cevap bellidir: "Çok kötü." Rent a Car'ından hediyelikçisine, butikçisinden küçük marketine, dürümcüden gümüşçüye kadar herkes aynı cümleyi tekrarlıyor.
Hatta bazıları durumu öylesine özetliyor ki, "Alanya yazı esnaf kışı yaşıyor" cümlesi, içinde bulunduğumuz durumu en iyi anlatan ifade haline geliyor.
Bu sadece turizm sezonunun bitişine özgü bir melankoli değil; bu, çarkın bozulduğunun, umutların tükenmeye başladığının bir göstergesi.
İnşaat ve emlak sektörünü anlatmaya bile gerek yok. Fahiş fiyatlar, yüksek vergiler ve azalan talep karşısında sektör adeta durma noktasına gelmiş durumda. Sadece esnaf değil, hayatın her kesiminde benzer şikayetler yükseliyor.
Öğrenci velileri servis ücretlerinden dert yanarken, servisçiler de artan akaryakıt giderlerinden şikayetçi.
Alanya Esnaf ve Sanatkârlar Odası Başkan Vekili Ali İhsan Özdemir'in de belirttiği gibi, içinde bulunduğumuz kriz ortamı ağır.
Aslında çözüm, her zaman bilinen o kadim sözde saklı: "Devlet zora düştüğünde vatandaş, vatandaş zora düştüğünde devlet sahip çıkar." "Benim tuzum kuru" diye bir yaklaşım bu sistemde geçerli değil.
Çünkü piyasa çarkı bozulduğunda, en sağlam görünenler bile mutlaka etkilenir. Kiracınız kirasını ödeyemez, sattığınız malın parasını alamazsınız ya da en kötüsü, malınızı satamazsınız ve elinizde kalır.
Peki, bu noktaya nasıl geldik? Çözüm önerileri var mı? Elbette var. Ancak asıl sorun, bu önerilerin hayata geçirilmemesi.
Oysa çözüm için çok kafa yormaya gerek yok. Sadece 5-10 yıl öncesine bakmak yeterli. O zamanlar mutlu olan esnaf şimdi neden mutsuz?
O zaman hangi şartlar vardı da şimdi değişti?
Bir yolculukta yanlış hedefe ilerlediğini anlayan bir sürücü, zaman kaybını göze alarak geri döner ve doğru yola girer.
Türkiye'nin de radikal kararlar alarak gizli enflasyon baskısından kurtulması ve en önemlisi, üretim gücünü yeniden kazanması gerekiyor.
Belki zaman alacak ama doğru yola dönmek, bu kışın bitmez bir karanlığa dönüşmesini engelleyebilir.
Esen kalın.