Annem; sana dair ilk defa bir şeyler yazmaya cesaret edebiliyorum. Galiba sen yaşamamın her şeyiymişsin. Havam, suyum, ekmeğim. Yıllardır içimdeki mutluluğum, mabedim, sevdiğim, dünyevi her şeyim. Senden sonra her şey boş, anlamsız, sevinçsiz, manasız ve duygusuz kaldı. Yaralandım. Sanki her yerim kanıyor. Yaralara basılan ilaçlar merhemler tedavi etmiyor. Sanki dünya yanmış ve ben altında kalmışım gibi… Kardeşim, babam yanıyor, gözyaşları dinmiyor. Özlüyoruz seni Annem. Hadi kalk da gel…
Sevgili okuyucularım, bugünkü yazım benim için diğerlerinden biraz daha farklı, özel ve anlamlı olacak. Bugün, kısa bir süre önce kaybettiğim anneciğimle ilgili yazacağım. Annemi kaybedeli çok uzun bir zaman olmadı. Hep derler ya hani, ‘İnsanın bir yakını ölünce içinde 40 mum yanmaya başlar ve her gün bir mumu söner. 40’ıncı gün tek bir mum kalır ve sonsuza kadar yanmaya devam eder.’ İnsanın içinde öyle bir özlem birikiyor ki! İnanın o tek bir mum, her şeye bedel oluyor. Tarifi olmayan bir acı, özlem, hüzün… İnanın anlatması zor, çok zor, imkânsız… Kahramanlarınızdan birini kaybediyorsunuz, diğeri içinse sürekli kaygılanıyorsunuz; geceleri uykunuzdan uyanıp kontrol ediyorsunuz, ‘Hala orada mı, nefes alıyor mu’ diye…
Aileler öyle büyük kahramanlar ki! Yaşınız kaç olursa olsun sizi karşılıksız, nedensiz, sebepsiz sevenlerinizdir, onlar. Onlar ki gerçekten de iyi ki varlar. Başınıza her ne gelirse gelsin dönüp baktığınızda yanınızda, arkanızda, her anınızda hiç karşılıksız bulabileceğiniz altın kalpli insanlar…
Her düştüğünüzde sizi tutup kaldırırlar, sarılıp okşarlar. Aileniz arkanızda ki kocaman dağdır, destekçinizdir. Aile, o kadar büyük bir kelime ve anlamdır ki! Zamanla önemini daha iyi anlarsınız.
‘Ana gibi yar, baba gibi diyar olmazmış’. Gerçektende öyleymiş. İyi ki böyle bir ailem var ve iyi ki onlara sahibim, onları çok ama çok seviyorum.
Ailenizi sevin. Hem de içinizden geldiği gibi, utanmadan, en samimi yanınızla. Değer verin onlara, zaman ayırın, sürprizler yapın, mutlu edin. Sevginizi sürekli gösterin ve ilgilenin onlarla… Henüz hayattayken kıymetlerini bilin, üzmeyin. Kocaman ve mutlu bir aile olmanız dileğiyle. İyi haftalar...