Delaanlılar mırıımı gırdı

Bilader engi Alanya'da ende Alanya gonuşmasını unuddurmamag uçun senelerdir oğraşıyom. Gel gelelim hindiki yeni nesil bizim Alanya gonuşmasını bilmeeyoru. Öndüün beerde deggeldi, iki dene delaanlı geldi. "Kimlerdensiniz siz?" dedim, deeverdiler. Bunnar çıkla Alanyalı. Bobalarını, dedelerini bilirim. Yaşları da 18 ya var, ya yog. Keloolanları bi imtaan edeen dedim. Hööle unudulmaya yüz dutan hu lafları sööledim:
"Ged ooolan ötaanına ay alanda galasıcanın zinesi!", "Böveleg dudmuş tana gibi ne depinin!", "Gilig yudmuş bozalag gibi ne düşünün?", "İlii uzadıver de ho beledan aacının tingil depesindeki iki çilkimi alıverem!", "Şibidiği alıver gel ay oolum", "Yargınımdan sügsünüme dooru bi aarı çakıldı, galdı", "Ulan gancıg ayı gibi neci yatın! Üsemesine. Mırıım gırıg. Maldanda currug, peşgır, nalin."
Taaca saydım, hindi aglıma bunlar geliyoru. Soona delaanlılara "Bu lafları duydunuz mu heç?" dedim, biribirlerine bakallar. "Heç içinden anlaadıınız laf var mı?" dedim, alaabış gibi yüzüme tanıllar. Velasıl kelam mırıım gırıldı bilader. Heralda engile engile bizim Alanya şivesi, Alanya lafları heç galmaacag. Velasıl kelam, boşuna ömür özeg çürüdüyom.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.