Alanya'dan bi davar hikayesi

Bilader, öndüün beerde bi davar hikayesi annaddılar, böön onu annadıvericem.
Bizim Alanya'da Zihni Emmi derler, bi adam var. Bi Temmuz ısıcaanda Zihni Emmi, Alanya'nın göbeendeki iki gadlı evinin müstakil baccasına bi geçi almış, baalamış. Emme geçi zinalıg yaparımış, Zihni Emmi yandan geddiinde başlarımış melemeye. İlle yanında bi adam durucag. Geçi durmadan melerimiş, cavırlar ıraatsız olmuşlar. Zihni Emmi, şeerde bi çapıdcıya gedmiş, bi pılasdig manken almış, bu mankene çekedile pantulunu geydirmiş. Bi ipile camdan aşşa sarkıdmış. Geçi cansız mankeni görünsüre, yanda adam var sanıp, ıcıg susmuş. Emme lekin ıcıg soona gene melemeye başlamış. Zihni Emmi, pencerenin aazından ipi sallarımış, manken gıbırdadıgsıra geçi ıcıg susarımış. Bu düzeneg de susduramamış geçiyi. Bilisiniz çog gonuşana bizim Alanya'da "Geçi çenesi mi yedin" deller. Gari Zihni Emmi eyice öökelenmiş, çıgmış pencereden geçiye veredmiş söömeyi, "Susmassan gelir bi yanını gırarım" deyi baarınırımış. Bu sırada galdırımdan geçen biri Zihni Emmi'ye "Ay emmi endee davarı salag mı sandın? Temmuz ısıcaanda çeket geyilmeeceni bilme mi engi davar? Sen endeene bi donula fanilla geydirib de sarkıd, o vakıt susar" demiş.
Bu lafı deyen adam da Zihni Emmi'den büsürü gaynag yemiş.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.