Feysbuk olmasaydı ne yapacaktınız...

Her zaman söylerim, bir kere daha söyleyeyim…

“ Sosyal medya çıktı mertlik bozuldu”…

Özellikle bizim meslekte…

Anlatayım…

Yaklaşık 37 yıl önce daha “Çocuk” denilecek yaşta “Çırak” olarak adım attım bu mesleğe…

Haberlerimizi daktilo ile yazardık…

Kocaman kafa flaşları taktığımız fotoğraf makineleri ile çektiğimiz siyah beyaz filmleri kendimiz tab ederdik karanlık odalarda…

Bir kare siyah beyaz fotoğraf filmi bile çok değerliydi…

İsraf etme, yanlış kullanma şansımız yoktu…

Demirden harflerle dizilirdi gazete sayfaları…

Günde üç defa telefon etme hakkımız vardı, o da üçer dakika ile sınırlı…

Üç dakika bittiği zaman “Şak” diye kapanırdı telefon…

Habere ulaşmak zordu, meşakkatliydi…

Sırtımızda içinde kilolarca yük olan çantalarla oradan oraya koşar, özel haberler yapmaya çalışırdık…

Sonra pikaj-montaj dönemi başladı…

Adına “Bilgisayar” denilen cihazlarla ilk kez o günlerde tanıştık…

“Tanıştık” dediysem, kulandık anlamında değil…

Biz haberlerimiz yine daktilo ile yazmaya  devam ettik yıllarca…

Bizim yazdığımız haberler, bilgisayarı kullanan dizgici arkadaşlar tarafından bilgisayar ortamında yeniden yazılır ve verilen ölçülere göre kağıda dökülürdü…

Cep telefonu, internet, sosyal medya…

Hiç birisi yoktu…

Sokaklarda yaz kış demeden koşturarak, emek vererek, alın teri dökerek yaptık bu mesleği…

Büyüklerimize, ustalarımıza karşı her zaman saygı gösterdik, ne dedilerse yerine getirdik…

Vefat edenleri rahmetle anarken, ustalarımız da sevgilerini açık açık göstermeseler de bizleri hep sevdiler, hep iyi bir gazeteci olarak yetişmemizi arzu ettiler…

Bu konuda hiç mütevazi olmayacağım, bizim kuşak gerçekten iyi yetişti bu meslekte…

Haberin kıymetini ve kutsallığını bilerek ve saygı duyarak yetişti…

“Asparagas”  haber yapmanın ne kadar ayıp, ne kadar yüz kızartıcı bir suç olduğunun bilinciyle yetişti…

Bir  belediye başkanı ile  ilgili olumsuz haber yaparken en doğru bilgiye ulaşmak adına, hata yapmamak adına kılı kırk yarar, en küçük detayları bile öğrenmeye çalışırdık…

Mesleğe saygı vardı çünkü…

Bugün yazdığımızı ertesi gün silme şansımız yoktu çünkü…

FEYSBUK GAZETECİLERİ

Gün geldi, devran döndü…

Teknolojinin hızla gelişmesiyle beraber hayatımıza internet, cep telefonu, sosyal medya gibi kavramlar girdi…

Bunlara karşı filan değilim, yanlış anlaşılmasın…

Ancak özellikle sosyal medya mecraları o kadar yanlış kullanılmaya, suistimal edilmeye başlanıldı ki özellikle  son zamanlarda “Gazeteciyim” demeye utanır oldum inanın…

İddia ediyorum hayatında iki elinin parmak sayısı kadar gazete satın alıp okumamış, iki kitabı sonuna kadar okuyup bitirmemiş tipler sosyal medya üzerinden gazetecilik taslıyorlar…

Kelimeleri doğru yazamıyorlar, iki cümleyi peş peşe doğru kuramıyorlar ama gazetecilik taslıyorlar…

İnsanlara “Gel gel” yapmalar, üstü kapalı tehdit etmeler, şantajlar gırla gidiyor…

İşlerine geldiği zaman yaptıkları paylaşımları kaldırarak bir anlamda tükürdüklerini yalamaktan da asla çekinmiyorlar…

Üzülüyorum, gerçekten çok üzülüyorum…

Hatta mesleğim adına utanıyorum…

Lafım bu işin içinden yetişmiş, mürekkep kokusunu yıllarca koklamış ve halen mesleğini internet ortamında devam ettiren meslektaşlarıma değil elbette, yanlış anlaşılmasın…

Hangi mecrada olursa olsun, işini dürüst yapan, mesleki kaygılara saygı duyan herkesi ayrı tutuyorum…

Ancak henüz dün piyasaya çıkıp, sosyal medya üzerinden yürüyen “Feysbuk gazetecilerini ” kabul edemiyorum…

Bu tiplere itibar etmeyin lütfen, dikkate almayın…

Muhatap aldıkça kendilerini bir halt zannedip, gemi iyice azıya alıyorlar…

Bu yazı aylar önce yine bu köşeden yayınlanmıştı…

Bir kere daha hatırlatayım istedim…

Şu soruyu sorarak…

Çok merak ediyorum…

Acaba feysbuk olmasaydı ne yapacaktınız…

Algısı yok, vergi yok, hesap soranı yok…

Gerçekten merak ediyorum…

Ne yapacaktınız…

Nokta…