Bita delaanlılara uymam

Başıma geleni sorman. Bilader öndüün aşamıla bizim mahallenin delaanlıları beni golumdan aarı gabdılar, bi yere götürdüler. "Otur hura Amad Abi, ille böön aşam içiceez" dediler. Ben, "Ulan edmen, eylemen" dedisem taa "Iııg" dediler, bardağı doldurub, ööme sürdüler. İkiye bir, herkes bardağını havaya galdırıp, "Şerefe" deyoru, mecbur galıyon içmeye. İçgi de avı gibi, domuz sıkısı yapmış keloonlar, içilmeyoru. Emme içmesen, bardağı havada dutuyorurlar ben de galdırıp, içinceye deglin. Neyise içe içe hayılaca bi içmişiz. Ben hööle 5-6 bardag içdiimi biliyom a gerisini tam bildiim yog, hayal meyal. Bi ara "Yeter gari" dedim, biri "Amad Emmi, içgiyi bardagda yarım bıragmamag ilazım" dedi. Bu deyusun lafı yüzünden onu da içdig gari. O kadar içgi adamın gannından şersiz çıkar mı? Keloonlar gavga çıkardı torda, irezil mübdezil eddiler beni. Birkicesine gabıddım tokadı "Malamad eddiniz ulan beni" deyi. Evde avrad da "A gırsab, endee delaanlılara ne uyan!" deyi baarındı, çıırındı. Gusmuş batırmışım evde her yana. Kaç gün kafam beynim davul gibiidi bilader hem içgiden, hem avrad çıırından. Benim avradın çenesi evel guduz. Bita engile gaza maza geldiim yog.
Benden böönlüg bu gadar. Hadi galın saalıcaala.