Refah kapatılırken bakanlık yolu açıldı

İŞTE, 14 yıl önce Mehmet Ali Dim'in kaleme aldığı o yazı dizisinin üçüncüsü:
Arif Ahmet Denizolgun'un Refah Partisi'nin birinci sırasından milletvekili adayı olması Alanya'da adeta şok etkisi yarattı.
Alanya'da Denizolgun'a yakın isimler için mesele yoktu. Onlar, baştan beri "Denizolgun nerede, biz oradayız" diyorlardı.
Ancak Denizolgun'un arkasındaki Süleymanlı cemaatinin tepeden desteği gerçekleşirse Denizolgun'a yakın olan olmayan tüm cemaat mensuplarının Refah Partisi'nde politika yapmaları gerekecekti. Bu isimlerin büyük bir çoğunluğu da ANAP'taydı. Hatta bir kısmı belediye meclis üyesi, ilçe teşkilatında yönetim kurulu üyesi ya da ANAP'ın kontenjanından çeşitli meslek örgütlerinde görevliydiler. Bu nasıl olacaktı? ANAP'taki cemaat üyeleri için sıkıntılı bir dönemin başlangıcıydı bu. Denizolgun'a oy verilmesi için zaten alınan ilke kararı vardı. Bir de Denizolgun'un seçim çalışmaları süresince birlikte olunması gerekiyordu. Bu olayı Refah Partililer de iyi kullandılar. Her gün yeni bir haber uçuruyorlardı. Bir defasında Refah Partisi İlçe Teşkilatı "300 ANAP'lı partisinden istifa ederek bize katılıyor" diye bir açıklama yaptı. Arkasından ANAP'lılar "Refah üfürüyor" dediler. Refah'ın cevabı gecikmedi, "Üfürmedik"... Ancak, şurası bir gerçek ki, ne ANAP'lılar partilerinden ayrıldılar, ne de cemaatin büyüğü Denizolgun'a oy vermekten geri durdular.
Refah Partisi'nin düzenlediği seçim mitinglerinde ANAP'ın bu ileri gelenleri hep ön sıralarda Denizolgun'un gözünün önünde bulunmaya gayret ettiler.
1995 seçimleri zaten Refah Partisi'nin zaferiyle sonuçlandı. Türkiye genelinde yüzde 21 oy alan Refah Partisi birinci partiydi. Antalya'dan tek milletvekili çıkartabilmişti. O da Denizolgun'du. Ancak, Denizolgun'un Refah adaylığı partinin oylarını ikiye katlamıştı. 40 bin dolaylarında olan Refah'ın oyları 90 bine yaklaşmıştı. İkinci milletvekili adeta kılpayı kaçmıştı.
Seçim sonrası yeni hükümet için arayışlar başlamıştı. Cumhurbaşkanı Demirel ilk olarak hükümeti kurma görevini Refah lideri Erbakan'a verdi. Ancak, Erbakan bir türlü hükümeti kuramayınca görevi iade etmek zorunda kaldı. Üç ay süren ANAYOL hükümeti kuruldu. Sonrasında yeniden hükümet arayışları başladı. Refah lideri Erbakan'ın nafile arayışları sürerken, DYP Genel Başkanı Tansu Çiller "Refah'la hükümet kurabiliriz" diyerek yeşil ışık yaktı. Erbakan Başbakanlığında kurulan Refahyol hükümeti, ülkeyi 28 Şubat'a götüren sürecin de ilk kilometre taşı oldu.
Denizolgun'a Erbakan bakanlık görevi vermemişti ama parlomentoda Dış İlişkiler Komisyonu Üyeliği'ne atamıştı. Sık sık yurtdışında ülkemizi temsil ediyordu.
Parlomentodaki odasında Alanya'dan ve çevre il ve ilçeler ile Türkiye'nin dört bir yanından gelen ziyaretçilerini kabul ediyor ve sorunlarla ilgileniyordu. Refah Partili bakanlarla ilişkileri de iyiydi. Hatta bir keresinde o zamanın Alanya Belediye Başkanı Cengiz Aydoğan'la Maliye Bakanlığı'ndaki belediyenin bir işini takip için Denizolgun'a gittik. Maliye Bakanı Abdüllatif Şener'di. Makamında herkese yok dedirtiyor, bakanlığın başka bir katında ve başka bir odada çalışmalarını sürdürüyordu. Denizolgun'un geldiğini öğrenince, bizi çok gizli çalışma odasında kabul etmişti. Bir yıldan biraz süren Refahyol hükümeti yıkılınca yerine ANASOL-D denilen Mesut Yılmaz'ın Başbakanlığı'ndaki hükümet kuruldu. 28 Şubat süreciyle Refah Partisi'nin kapatılması için de düğmeye basılmıştı. Nitekim, beklenen karar 1998 yılının başlarında çıkınca Denizolgun da bağımsız kaldı. Refah yerine kurulan Fazilet Partisi'ne katılmayan Denizolgun, diğer partilerden gelen transfer tekliflerini de hep reddetti. Bu kararlılığı O'nu bir süre sonra alınacak seçim kararı sonrasında parlamento içinden bağımsız Ulaştırma Bakanlığı görevine taşıyacaktı.
- DEVAM EDECEK -